افزایش تعاملات اجتماعی افراد از طریق ایجاد فضاهای باز در خانه سالمندان

سالمندی دوران حساسی از زندگی انسان است و بر این اساس، توجه به طراحی فضاهایی که ارتقاء دهنده ی سلامت وکیفیت زندگی سالمندان باشد، اهمیت به سزایی می یابد. متاسفانه چنانکه مشاهده شده است، در خانه های سالمندانموجود کشور بخشی از این ابعاد به ویژه نیازهای روانشناختی مورد غفلت قرار گرفته است. از این رو هدف پژوهش پیشرو، کاویدن نیازهای روانشناسی سالمندان و توجه به افزایش تعاملات اجتماعی این قشر بوده است و اینکه دریابد آیاایجاد فضای باز موجبات ارتقاء کیفیات روانشناختی سالمندان را فراهم می آورد. در این پژوهش، روش تحقیق کیفی ونوع تحقیق کاربردی، اسنادی (مطالعات کتابخانه ای، فیش برداری، جدول و بررسی طرح های فرادست) و میدانی بوده است.این تحقیق با تاکید بر نظریه ی روانشناختی و همچنین اهمیت ایجاد فضاهای باز و تاثیر آن بر افزایش تعاملات اجتماعیو شناخت ویژگی فضاهایی که در آن تعاملات جمعی به میزان بیشتری جریان دارند، به اهداف مورد نظر دست پیدا کردهاست. در نهایت به این نتیجه رسیده که وجود فضاهای جمعی باز با عملکردهای متفاوت از جمله فضاهای سبز، فضایورزش، پیادهراهها، فضاهای مکث، فضاهای پاتوق و ...، سبب افزایش تعاملات اجتماعی در ساکنین خانه های سالمندانشده و موجبات ارتقاء سلامت روان سالمندان را فراهم کرده است.

Keywords:

سالمند , خانه ی سالمندان , فضای باز , تعاملات اجتماعی