وحید میرزایی - دکترای تخصصی معماری، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، ایران
لیلا آل طاهر - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین، ایران

حضور آب در معماری، عاملی است در جهت سکون، تطهیر و آرامش که از نظر فلسفی اشاره به مفاهیمی چون پاکی، طراوت و حیاتدارد. آب از عناصر مقدس ایرانی بشمار می رود پس در نتیجه دارای حرمت است. از سویی مساجد، به عنوان کامل ترین نماد معماریمتعالی و دینی مردم شناخته می شوند. در معماری مساجد ایرانی، به نحو احسن از وجود جمال و مکان آب در ساخت بنا استفادهمی شده است. باتوجه به توضیحات بیان شده، پژوهش حاضر پیرامون اهمیت حضور آب در معماری ایرانی-اسلامی است. سوال اصلیتحقیق نیز به جایگاه معنوی، عرفانی، زیبایی شناختی و کالبدی حضورعنصر آب در معماری مساجد ایرانی-اسلامی اشاره دارد. درتحقیق حاضر، روش تحقیق، با توجه به مطالعات و تحقیقات به عمل آمده از کتب و مقالات مختلف و تحقیق و استنباط منطق عقلانی،روش توصیفی- تاریخی و روش گردآوری اطلاعات نیز بصورت کتابخانه ای می باشد. از جمله نتایج حاصل شده در این پژوهش می توانبه رابطه جدانشدنی عنصر آب از معماری مساجد پرداخت و از آن جایی که در سرزمین ایران ، به لحاظ شرایط ویژه جغرافیایی ونوع نگرش و جهان بینی حاکم بر ذهن و اندیشه مردمانش ، آب پیشینه ای غنی دارد ، و به دلیل ترس مردمان این سرزمین برایاز دست دادنش، عنصر آب، عنصری پاک و مقدس شمرده می شود، به همین جهت جایگاه والایی در معماری دارد.

عنصر آب، مساجد ایرانی اسلامی ، زیباشناسی