شهلا اسلامی ممقانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دماوند
افشین قربانی پارام - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دماوند

این مقاله به شناسایی دانش بومی و تعریف مصالح بومی و تاثیر آن در معماری پایدار و همچنین به بررسی معایب و مزایای آنها در اقلیم های مناطق مختلف پرداخته است که البته طبق تحقیقات انجام یافته عیب مصالح بومیدر واقع عیب نیست، بلکه به علت نحوه و چگونگی کارکردن ما با آنهاست، چرا که معماری بومیف محصول فکر، ساخته هوش و ذکاوت بشری است. از دیگر اهداف این تحقیق ساخت بناهایی با مصالح بومی و مقاوم در برابر زلزله می باشد که با شناخت ویژگی های مصالح بومی و همساز بودن آن با اقلیم در هر منطقه نه فقط تاکید بر کاهش هزینه های حمل و نقل و صرفه جویی در مصرف انرژی دارد، بلککه با محیط اقلیمی خود سازگار بوده و با عوامل محیطی انعطاف پذیر می باشد که اهمیت نقش معماری بومی در ایجاد رویکرد پایداری در معماری را منجر می شود. همچنین روابط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مردم هر منطقه نقش بسزایی در شکل گیری معماری بومی داشته و قابلیت ویژه ای برای استفاده از مصالح بومی آن منطقه را ایجاد کرده است. این تحقیق با استفاده از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای (جهت تدوین چارچوب مفهومی) و مطالعات میدانی، انجام گرفته است و ماهیتی توصیفی- تحلیلی دارد.

مصالح بومی، معماری پایدار، معماری بومی، اقلیم