محمد خسروی - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران (فارس)،ایران
رقیه اکتفایی - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران (فارس) ،ایران
مهدی خسروی - هییت علمی، گروه علوم پایه، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران

بافت های تاریخی به دلیل دارا بودن بناهای با ارزش فراوان دارای پتانسیل های قوی برای جذب ساکنین و گردشگرانمی باشند. امروزه برخی از این بافت ها به دلیل عدم رعایت الزامات کالبدی، کارکردی و اجتماعی به مکان های فاقدسکنه و ناامن تبدیل شده اند و مشکلات متعددی را برای ساکنین این مناطق پدید آورده اند. یکی از پیامدهای ایننابهنجاری ها رکورد امنیت در این نواحی می باشد. از این رو می توان دریافت که برقراری امنیت در ساختار شهری بافتهای تاریخی در ابعاد گوناگون اهمیت فزاینده ای دارد. بنابراین بررسی راهکارهای تامین امنیت در جهت بهبود ایننواحی ارزشمند شهری امری ضروری قلمداد می شود. بافت تاریخی سنگ سیاه با دارا بودن بیش از 30 بنای تاریخییکی از بافت های غنی شهر شیراز می باشد. متاسفانه طی چند سال گذشته به دلیل عدم توجه مسیولین به بافت، اینمنطقه تبدیل به یک مکان متروک، ناامن و محل اجتماع بزهکاران و معتادین شده است. در پژوهش حاضر که به روشتوصیفی – تحلیلی انجام گرفته هدف ارایه راهکارهایی مفید در جهت بهبود و توان بخشی این منطقه، بازگرداندن دوبارهجمعیت به بافت و افزایش امنیت می باشد. دراین راستا ابتدا به تعریف مختصری از مفهوم امنیت و بررسی شاخص هایمربوط به آن پرداخته شده که طی این فرآیند وضع موجود بافت و شاخص های کالبدی موثر بر امنیت در بافت مذکورمورد مطالعه قرار گرفته و در نهایت راهکارهای کاربردی در راستای بهبود وضعیت امنیت این منطقه ارایه شده است.

امنیت، شاخص های کالبدی امنیت، بافت تاریخی، بافت تاریخی سنگ سیاه شیراز