باز آفرینی بلوک تاریخی پاساژ تبریز با رویکرد پیاده راه های گردشگری

شهر و فضای شهری مانند دیگر ساخته های دست بشر در اثرگذشت زمان و تحمل شرایط اقلیمی و حوادث گوناگون در کالبد و عملکرد دچار فرسودگی می شود. مرمت بافت های قدیم همواره یکی از موضوعات مهم شهرهای تاریخی و دارای هویت می باشد. از طرفی کاهش کیفیت محیط باعث عدم حضور افراد در این مراکز شده و منزلت اجتماعی آنها را کاهش می دهد. از سوی دیگر با توجه به رشد ارگانیک این فضاها متناسب با شرایط زمان خود باعث ناهماهنگی کالبد آن برای عبور اتومبیل شده و استفاده ی همزمان سواره و پیاده از فضا را دچار مشکل کرده است که باعث بی میلی پیاده برای حضور در فضا شده این خود سبب فراموشی و کمرنگ شدن هویت آن می شود. اما با استفاده از روش های درست می توان با فرسودگی محلات قدیمی با اصلاح کالبد و ایجاد فعالیت های جذاب برای گردشگر مقابله کرد. در این مقاله با شناسایی مولفه های تاثیرگذار بر بازآفرینی، سعی شده در بلوک تاریخی پاساژ، محور پیاده ای ایجاد شود که از یک سو ارتقاء جنبه ی کالبدی و در نتیجه افزایش کیفیت و از سوی دیگر ختلاط کاربری و ایجاد فعالیت های جذاب کشیده شدن توریست و کاربر به فضا باشد. بدیهی است استفاده از این مفهوم در مقیاس بزرگتر از موفقیت بیشتری برخوردار خواهد بود اما باید توجه داشت که اینگونه تغییرات اغلب روندی با مقیاس خرد به کلان دارد و ایجاد نمونه های موفق جهت گسترده شدن آن قدم بزرگیست.

Keywords:

پیاده راه , فرسودگی , بازآفرینی , گردشگری , بافت تاریخی