محسن احمدوند - فوق لیسانس عمران گرایش ساز

امروزه شاهد استفاده روز افزون از قطار های بین شهری و درون شهری هستیم، که این امر ما را بر این داشته تا به بررسی عواملی برایرسیدن به بهبود کیفیت، افزایش سرعت، افزایش طول عمر، کاهش هزینه ها، افزایش ایمنی و آرامش ساکنین اطراف خطوط ریلی ومترو های درون شهری بپردازیم.یکی از موارد حایز اهمیت تغیر روسازی های بالاستی به روسازی بدون بالاست برای رسیدن به اهداف ذکرشده در بالا می باشد، که این امر با همراه داشتن مزایای فوق با معایبی نیز همراه است که مهمترین این موارد هزینه اجرای بیشتر وافزایش ارتعاشات منتقل شده توسط قطار می باشد، که با برطرف کردن این دو مورد ما به روسازی بدون بالاست یا همان روسازی بتنیمورد نظر دست خواهیم یافت.حال با کاهش تنش هاو آسیب های به وجود آمده و افزایش طول عمر روسازی می توان هزینه بالای اجرا وزمان طی شده را جبران نمود.به همین منظور در تحقیق حاضر پس از مروری بر تحقیقات انجام شده و بررسی پیشنهادات گذشتگان بهارایه مدلی با استفاده از نرم افزار Abaqus برای رسیدن به هدف مذکور خواهیم پرداخت. در این مدل با استفاده از لایه های ارتجاعی در زیر بتن و بالای بتن مگر و با تغییر در شکل هندسی و ضخامت آن به مدلی که بیشترین کاهش در تنش ها را دارد دست پیدا کردیم. نتایجنشان می دهد که با استفاده از این مدل در مقایسه با روسازی بتنی بدون لایه ارتجاعی با کاهش محسوس تنش ها روبرو هستیم.

لایه ارتجاعی، روسازی بدون بالاست، نرم افزار ABAQUS