امیرهوشنگ رسولی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش مهندسی و مدیریت منابع آب، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی لامعی گرگانی
خلیل قربانی - دانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
میثم سالاری جزی - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مهدی مفتاح هلقی - دانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

ارزیابی کیفی آب های زیرزمینی به منظور استفاده در شرب از اهمیت ویژه ای برخوردار است. همزمان با افزایش جمعیت در جهان، نیاز به آب سالم و قابل شرب نیز افزایش می یابد. برداشت بی رویه از آب های زیرزمینی برای شرب و بالاخص کشاورزی از یک سو خود سبب پایین آمدن سطح آب های زیرزمینی شده و از طرف دیگر فعالیت های صنعتی و کشاورزی و استفاده از سموم و مواد شیمیایی و جاری شدن آنها بوسیله آب آبیاری و نفوذ آن به داخل خاک سبب آلودگی آب های زیرزمینی گشته است. بنابراین انتخاب مکان مناسب برداشت آب شرب و پهنه بندی کیفی آب زیرزمینی از اهمیت بسزایی برخوردار است با توجه به اینکه بیشترین نیاز مردم منطقه گرگان و آق قلا به آب شرب از طریق چاه ها و آب های زیرزمینی تامین می شود، از این رو در این پژوهش، ابتدا میانگین شش ماهه اول و دوم سال های 1387 تا 1390 پارامترهای کیفی آب شرب شامل فسفات، نیترات، آمونیم و سولفات مربوط به 122 حلقه چاه از منطقه مورد مطالعه در سامانه اطلاعات جغرافیایی وارد و پس از درون یابی با روش بیزین کریجینگ تجربی، نسبت به اولویت بندی مکانی با تکنیک تاپسیس اقدام و مطابق طبقه بندی کلاسیک از لحاظ استانداردهای آلودگی پهنه بندی و شناسایی شده اند. نتایج نشان داد، منطقه مطالعاتی در چهار اولویت خوب، قابل قبول، نامناسب و غیر قابل شرب قرار گرفت و 24 درصد سطح منطقه در ضلع شمال غربی وضعیت کیفی غیرقابل شرب داشته و برای استحصال مناسب نمی باشد.

آب شرب، اولویت بندی، پهنه بندی، GIS, TOPSIS