توانمندسازی اسکان غیررسمی در راستای کاهش مشکلات شهری با رویکرد ارتقای کیفیت زندگی ساکنان شهرک نایسر

پدیده سکونت گاه های غیررسمی گرچه امروزه عمدتا در شهرهای جهان سوم یافت می شود، اما نمونه هایی از آن را می توان درکشورهای توسعه یافته نیز باز شناخت. در واقع پیش از شیوه تولید سرمایه داری، خودیاری در کشورهای غربی شیوه مسلط تولید مسکنانبوه بوده است. بنابراین پس از دوران رواج سرمایه داری و تولید صنعتی مسکن و رواج استانداری فنی بود که شیوه های خودیار و تبعیریمسکن غیررسمی کنار گذاشته شد. دستیابی به الگوی مناسب توسعه فیزیکی شهری در اغلب کشورهای توسعه یافته به عنوان یک امرمهم و نوین تلقی میشود و قوانین و مقررات شهری خاص و مرتبط؛ وضع و به اجرا درآورده اند که به عنوان تجربه ای موفق شناخته شده-است. در سالیان اخیر اقتصاد کلان ایران و روند تورمی آن باعث شده تا فقط بخش کوچکی از خانوارها،قادر به ورود به بازارمسکن باشند و گروه هایی با درآمد متوسط و کم، ازدسترسی به یک مسکن مناسب محروم گردند و به اسکان غیررسمی رویآورندآنچه در مورد اسکان غیررسمی باعث جلب توجه بیشتر میگرددمعضلات و مشکلاتی است که در جامعه شهری با اسکانغیررسمی همزاد شده است، مشکلاتی چون آلودگی های شهری، سیمای نامطلوب، مساکن نامعمول، خیابان ها وکوچه هایتنگ وباریک، مشکلات زیست محیطی و بهداشتی، فزونی وتراکم بالای جمعیت، فقر فرهنگی و آسیب های اجتماعی، سطوحپایین برخورداری از امکانات و تسهیلات زندگی، عدم برخورداری از امکانات، تاسیسات و خدمات شهری، و... که در برخی ازموارد با این محلات تطابق جغرافیایی دارند. هدف عمده این پژوهش، ایجاد فضای مناسب برای زیست بهتر و دستیابی به شناختیواقعی و عمیق اقتصادی، وفرهنگی ساکنین سکونتگاه های خودروحاشیه شهرها و نیزبررسی ساختار کالبدی این سکونتگاه ها با توجه بهاصل احترام گذاری به ارزش های والای انسانی ازطریق استفاده از روشهای علمی می باشد. روش تحقیق انتخاب شده روش ترکیبی می باشدکه ترکیبی از روشهای توصیفی، پیمایشی می باشد.

Keywords:

اسکان غیررسمی , توانمندسازی , کیفیت زندگی , شهرسنندج