تدوین راهنمای طراحی شهری با رویکرد استفاده کارآمد از انرژی در مقیاس شهری (نمونه مطالعاتی: شهر یزد)

رشد شتابان شهرنشینی پیامدهای مختلفی در زمینه های گوناگون از جمله افزایش مصرف انرژی را به دنبال داشته است.این چالش از دو جنبه؛ محدود بودن منابع و آلودگی های زیست محیطی، شهرها را با مشکل مواجه ساخته است. در اینراستا با ظهور رویکردها و جنبش های مختلف (همچون توسعه پایدار، نوشهرسازی، رشد هوشمند و ...) اهمیت موضوعانرژی در شهرسازی آشکار شد. مفهوم انرژی در شهر با مولفه های مختلفی در طراحی و برنامه ریزی شهری ارتباط دارد.هدف این پژوهش کاهش استفاده از سوختهای فسیلی و تشویق استفاده از انرژی های تجدیدپذیر به منظور ایجادمحیطی با کمترین میزان آلاینده کربنی در مقیاس شهر است. به منظور دستیابی به این هدف با استفاده از روشها ومدلهای ارزیابی کارایی انرژی به بررسی نحوه عملکرد و شناسایی مولفه های تاثیرگذار بر مصرف انرژی پرداخته میشودتا با شناسایی آنها به درک روشنی از مصرف انرژی در سطح شهر دست پیدا کرده و با استفاده از اصول تعریف شده بهتدوین راهنمای طراحی شهری پرداخته شود. در این پژوهش پس از بررسی بنیان های فکری موثر، با تمرکز بر شناساییمدلها و روشهای مختلف ارزیابی کارایی انرژی، مدل TRACE در سطح شهر انتخاب شده است. مدل TRACE درسطح شهر یزد، با شاخص ها و ابزارهای مختلف به ارزیابی میزان مصرف انرژی می پردازد. یافته های تحقیق نشان میدهدکه دو بخش ساختمان و حمل ونقل، دو مولفه تاثیرگذار در میزان مصرف انرژی و استفاده کارآمد از آن به شمار می روندکه با هدف گذاری و تدوین راهبرد و سیاست های مختلف، می توانند ما را به سوی شهرهایی با کیفیت تر و با استفادهکارآمد از انرژی پیش ببرند.

Keywords:

استفاده کارآمد از انرژی , مدل TRACE , ارزیابی کارایی انرژی , تدوین راهنمای طراحی , شهر یزد