بررسی اثرات متقابل سازه های پذیرش فناوری توسط کاربران شهری

تحولات اخیر جهانی در قرن 21 منجر به ایجاد رویکردهای جدید در تمامی علوم از جمله دانش شهرسازی گردیده است.ایجاد تغییرات اساسی در شیوه زندگی و مدیریت شهرها به دلیل پیچیدگی های روزافزون آن ها، لزوم بهره بردن از ابزارها وفناوری های نوین را نیز الزامی می سازد. از سوی دیگر تنوع فرهنگی و تفاوت در دیدگ اه های جوامع مختلف در نوع برخوردآن ها با فناوری های نوین، باعث شده تا برنامه ریزان تلاش کنند تا با شناخت بیشتر جوامع، زمینه ساز تصمیمات بهتری ومناسبت تری شوند. در حوزه برنامه ریزی شهری نیز، برنامه ریزان برای بهره بردن از فناوری های نوین بایستی شرایطاجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی جامعه مورد بررسی را شناسایی کرده و بر اساس آن به انتخاب فناوری متناسب باآن اقدام کنند. در این راستا مدل های گوناگونی برای شناخت پذیرش فناوری از سوی کاربران شهری مطرح شده است. اماآن چه در تمامی این مدل ها به آن توجه چندانی نشده است، اثرات متقابل و مهمی است که سازه های تشکیل دهنده اینمدل ها بر روی یکدیگر دارند. در واقع این پژوهش با هدف پر کردن خلع مذکور، سعی در بررسی روابط متقابل میانپرکاربردترین سازه ها در مدل های پذیرش فناوری دارد. برای این منظور از روش تحلیل عاملی تاییدی در مدل سازیمعادلات ساختاری و نرم افزار Smart PL استفاده شده است. داده های مورد نیاز این تحقیق نیز با استفاده از پرسشنامه هایی توسط متخصصین مربوط فراهم گردیده است. نتایج این تحلیل نشان می دهد برخی سازه ها در مدل هایپذیرش فناوری دارای اثرات بسیار قوی تری نسبت به سایرین بوده و می توانند در برنامه ریزی ها تاثیر بسزایی داشته باشند.به عنوان مثال سازه درک سهولت کاربرد توسط کاربران شهری بیشترین اثرگذاری را بر روی سازه مزیت نسبی دارد.شناسایی دقیق ارتباط و اثرگذاری و اثرپذیری این سازه ها برای برنامه ریزی در سازمان های مدیریت شهری، کمک شایانتوجهی به اخذ تصمیمات کاراتر و جلوگیری از هدررفت سرمایه می کند.

Keywords:

اثرات متقابل , سازه , پذیرش فناوری , کاربران شهری