امکان سنجی پیاده مداری مسیرهای گردشگری در راستای توسعه ی پایدار شهری نمونه ی موردی هسته ی تاریخی شهر خوی

اتکای بیش از حد شهرسازی مدرن به نیازهای حرکت سواره و غفلت از حفظ و ساماندهی فضاهای پیاده که افول ارزش های اجتماعی، فرهنگی، بصری و کاهش کیفیت محیط شهری را موجب شده موضوع احیای بافت های مرکزی شهرها و توسعه پایدار آن ها و لزوم توجه به پیاده راه های گردشگری به عنوان رابط اصلی و پیوند دهنده ی فضاهای پویای شهری را مطرح نموده است. هدف کلی از پژوهش حاضر، تبیین کیفیت محیط شهری با توجه به مولفه های پایداری و بررسی این کیفیت ها در مسیرهای مهم در محدوده ی تاریخی و مرکز شهر خوی می باشد. مبانی نظری تحقیق و عوامل و مولفه های موثر بر کیفیت محیط برگرفته از آرای اندیشمندان و مدل ارزیابی کیفیت محیط در قالب مولفه های توسعه شهری پایدار- کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی- به صورت سلسله مراتبی و ایجاد جدول با رویکرد از بالا به پایین صورت گرفته است. روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق به دو شیوه ی میدانی و کتابخانه ای، می باشد که در مطالعه مبانی نظری و پایداری از روش کتابخانه ای و در مطالعات مربوط به میدانی از روش مشاهده استفاده شده است. بعد از مطالعات انجام شده و بررسی بین 5 خیابان در محدوه ی تاریخیف خیابان طالقانی دارای پتانسیل کافی برای ایجاد مسیر پیاده گردشگری است.

Keywords:

مسیرهای پیاده , گردشگری , توسعه پایدار , شهر پایدار , قابلیت پیاده مداری