سیدعلی حسین پور - دکترای برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی مشهد، گروه شهرسازی دانشگاه بینالود مشهد
فایزه ابدی - کارشناس مهندسی فضای سبز
مهدی بندی - کارشناس ارشد شهرسازی، دانشگاه تهران

رشد جوامع شهری و گسترش شهرها نیاز به احداث پارک ها و فضاهای سبز جهعت حفظ ارتباط شهروندان با طبیعت را دوچندان می کند. از این رو تنها راه ارتباط با طبیعت در شهرها پارک ها می باشند که در صورت طراحی هوشمندانه می تواند بیش از یک فضای تفریکی عمل کنند. رویکرد رایحه درمانی در طراحی فضاهای سبز شهری می تواند حلقه واسطی برای تحقق این امر باشد. از رایحه درمانی در صنعت پزشکی استفاده های شایانی می شود که غالبا بصورت افشره یا استفاده از اسانس گیاهان در فضا می باشد. این خاصیت باعث تسکین و التیام امراض بسیاری شده است. استفاده از این خاصیت در فضاهای سبز می تواند بصورت کاشت گیانان معطر در معابر و فضاهای سبزباشد که با درگیر کردن حواس وحس بویایی بتواند باعث ایجاد آرامش در بازدیدکنندگان و به صورت تخصصی تر درمان امراض خاص گردد. هدف این نوشتار تهیه و تدوین راهکارهای مورد نیاز جهت طراحی فضاهای رایحه درمانگر و پارک های ادراکی می باشد که از حیث عملکرد اکولوژیکی، کالبدی و اجتماعی- روانی این پارک ها را مورد بررسی قرار می دهد. همچنین چندی از گیاهان دارویی و معطر جهت استفاده در این فضاها ارایه گردیده است تا با کاربرد آنها در فضاهای سبز علاوه بر آموزش و آشنایی شهروندان با این گیاهان حس آرامش و التیام را نیز برای بازدیدکنندگان به ارمغان آورد. لازم به ذکر است در این نگارش از منابع علمی و دستاوردهای بررسی های مشابه استفاده از روش تحلیلی- توصیفی برگزیده شده است.

پارک تفریحی، رایحه درمانی، گیاهان دارویی، گیاهان معطر، کلانشهر مشهد