مریم زال دوغ آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه حکیم سبزواری
یعقوب زنگنه - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه حکیم سبزواری
مهدی زنگنه - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه حکیم سبزواری

تعلق مکانی مبنای نحوه ارتباط و تعامل عاطفی انسان با مکانی است که در آن زندگی می کند. زندگی جمعی و فشرده انسان ها در شهر منجر به درک فضایی و شکل گیری تجربه های شخصی و خاطرات جمعی می گردد که منجر به ایجاد حس مکان و دلبستگی ساکنان به محل زندگی می گردد. با توجه به اهمیت تعلق مکانی جهت ایجاد احساس مسیولیت و انگیزه برای بهبود محیط زندگی و نیز تقویت تعامل اجتماعی در جامعه شهری، این پژوهش با هدف تحلیل سطح تعلق مکانی ساکنان تربت حیدریه در رابطه با ویژگی های فردی و اجتماعی- اقتصادی شهروندان است. این پژوهش از نظر ماهیت توصیفی- تحلیلی و از نظر روش جزء تحقیقات همبستگی محسوب می گردد. داده های مورد نیاز به دو روش کتابخانه ای و پیمایشی (پرسشنامه) گردآوری شده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آمار توصیفی وهمبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. جامعه آماری ساکنان شهر تربت حیدریه و حجم نمونه به تعداد 322 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی انتخاب شده اند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که میانگین نمره تعلق مکانی ساکنان تربت حیدریه (3.56) در متوسط به بالا بوده است. سه شاخص درآمد ماهیانه، سطح تحصیلات و سابقه سکونت همبستگی معناداری با میانگین نمره تعلق می باشد. دو شاخص دیگر یعنی سن و جنس فاقد همبستگی معنی دار با میزان تعلق مکانی بوده اند.

تربت حیدریه، تعلق مکانی، هویت مکان