محمود فیض آبادی - استادیار گروه معماری، دانشگاه فردوسی مشهد
حانیه غلامی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه فردوسی مشهد
یاسمن هاشمی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه فردوسی مشهد

معماری تلفیقی از هنر و علوم مختلف از جمله مهندسی، روانشناسی، جامعه شناسی و ... می باشد. در این میان یکی ازعلوم موثر بر معماری به لحاظ بصری و محیطی، مهندسی سازه است که در تعامل با فرم و فضا کیفیت های مختلفمحیطی را برای افراد ایجاد می نماید. اگر چه نقش سازه در معماری موضوعی چند جانبه است اما وقتی سازه نقشی تابعو نمایان یا مستقل و پنهان در رابطه با فرم معماری به خود می گیرد، جنبه های روانشناسانه و کیفی محیط اهمیت مییابد. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تاثیر ابعاد روانی سازه بر کیفیت محیط است. از این رو دو اثر معماری با کاربرییکسان در فضای شهری که مخاطبان آن عموم مردم هستند و نقش سازه در آنها متفاوت بوده مورد مطالعه قرار دادیم.روش انجام تحقیق در این پژوهش تحلیل محتوا و همبستگی است و به کمک نرم افزار Excel به تحلیل داده هاپرداختیم. از تحلیل اطلاعات به دست آمده به این نتیجه رسیدیم که ساختمان های عمومی در محیط و فضای شهریکه در آنها سازه فراتر از جنبه کارکردی صرف عمل کرده و نقش بسزایی در شکل گیری معماری بنا دارد موفق تر عملکرده و دارای محیطی با کیفیت های بصری و زیبایی شناسانه مناسب تر و جذابیت بیشتر برای مخاطبان است.

سازه، انسان، معماری سازه مند، محیط شهری