طراحی ساختار دانش پروژه های کلان تحقیقاتی از دیدگاه مهندسی سیستم

موفقیت پروژه های کلان تحقیقاتی با توجه به ماهیت تحقیقات و پیچیدگی های آن با ریسک بالایی همراه است.تحقیقات پیشین نشان داده است که رویکرد مهندسی سیستم می تواند ریسک عدم موفقیت این پروژه ها را به میزان قابلتوجهی کاهش دهد. هدف این مقاله شناخت ماهیت دانش پروژه های تحقیقاتی از دیدگاه مهندسی سیستم و طراحی ساختاردانش مربوط به آن است تا از این طریق مبنایی برای یکپارچه سازی اقدامات مدیریت دانش این پروژه ها با ساختارهایمهندسی سیستم فراهم آمده و با ایجاد هم افزایی بین این دو رویکرد، احتمال موفقیت پروژه های کلان تحقیقاتی افزایش یابد. با توجه به تاریخچه مهندسی سیستم و دسترس پذیری اسناد، نظام تحقیقات دفاعی آمریکا، به عنوان نمونه موردبررسی، انتخاب و تجزیه و تحلیل شد. هدف تحقیق اکتشافی کاربردی، رویکرد آن کیفی و استراتژی بکار گرفته شده، -تحقیق اسنادی است. بر اساس این تحقیق ساختار دانشی پروژه های کلان تحقیقاتی آمریکا دارای شش مولفه است که پس از متناسب سازی آن با شرایط کشور ایران به عنوان یک کشور در حال توسعه و تحت تحریم های فناورانه، ساختار دانشی مشتمل بر نه مولفه پیشنهاد شد که در آن ترکیبی از روش های انتقال فناوری، مهندسی معکوس و توسعه درونزای فناوری به عنوان استراتژی اکتساب فناوری لحاظ شده است

Keywords:

مهندسی سیستم , پروژه کلان تحقیقاتی , ساختار دانش , سطح آمادگی سیستم , انتقال فناوری