بررسی کارایی آلوم در حذف رنگزاهای اسیدی از محلولهای آبی

یکی از متداولترین فرایندهای مورد استفاده برای حذف رنگزاها از پسابهای صنعتی، فرایند انعقاد و لخته سازی می باشد. در مقاله حاضر، عملکرد ماده منعقد کننده سولفات آلومینیوم (آلوم) برای حذف دو رنگزای اسیدی (AB292) Acid Blue 292 و (AR398) Acid red 398 تحت تأثیر عواملی از قبیل pH، غلظت ماده منعقد کننده، غلظت اولیه رنگزا، و نیز تأثیر کائولینیت به عنوان یک ماده کمک منعقد کننده طبیعی، با استفاده از آزمایش جار مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. نتایج بدست آمده در این تحقیق نشان داد که PH، عامل بسیار تأثیرگذاری در حذف رنگزاهای مذکور بوده و بیشترین بازدهی فرایند برای هر دو رنگزا در PH، نزدیک به 5 رخ داد. رنگزای AB292 از تصفیه پذیری بسیار بیشتری نسبت به رنگزای AR398 برخوردار بود، به طوریکه با استفاده از mg/l ٤٠ آلوم، ٨٥% از رنگزای AB292 از محلول حاوی رنگزا حذف گردید که مقدار بسیار قابل توجهی است، درحالیکه میزان حذف رنگزای AR398 با استفاده از ١٢٠ آلوم تنها ٥٢% بود. با افزودن mg/l ٤٠ کائولینیت به فرایند (به عنوان یک ماده کمک منعقدکننده)، میزان حذف رنگزای AB 292 به میزان ٢٤ % افزایش یافت، اما در رابطه با حذف رنگزای AR398، تأثیر قابل توجهی در اثر افزودن کائولینیت مشاهده نشد. افزایش غلظت رنگزا در محدوده mg/l ٢٥٠-٥٠، اگرچه موجب کاهش نسبتاً کمی در بازدهی فرایند شد، اما از طرف دیگر موجب افزایش مقدار Q (مقدار رنگزای حذف شده به ازای واحد ماده منعقدکننده مصرفی) مربوط به هر دو رنگزا گردید. این افزایش در رابطه با رنگزای AB292 بسیار قابل توجه بود به طوریکه با افزایش غلظت این رنگزا در محدوده ذکر شده، مقدار Q از mg dye/ mg alum ٣٢% به mg dye/ mg alum ٢/٨ افزایش یافت.

Keywords:

فرایند انعقاد و لخته سازی , آلوم , حذف رنگزا , Acid Blue 292 , Acid Red 398