رقیه دارابی فرد - گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، واحد آشخانه، آشخانه، ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تمثیل درمانی بر کاهش اختلالات اضطرابی دانش آموزان می باشد.روش: این مطالعه به روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و مقایسه با گروه کنترل است. جامعه آماری درپژوهش حاضر کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 92-91 را شامل می شود که که متقاضی شرکت درجلسات آموزشی تمثیل محور، که درسال 1392 و در محل مرکز مشاوره آموزشگاه راهنمایی دخترانه نجابت برگزار گردید، میباشند. نمونه پژوهش شامل 24 دانش آموز دارای اختلالات اضطرابی است که با روش گزینش تصادفی 12 دانش آموز در گروهکنترل و12 دانش آموز در گروه آزمایش قرار گرفتند، این نمونه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، از بین دانشآموزان مراجعه کننده برای شرکت در دوره آموزشی تمثیل محور که نمره کل اضطراب آنها 1 انحراف معیار بالاتر از میانگین(SCAS (ضریب آلفای 2 جامعه بود انتخاب گردید. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر عبارتست از مقیاس اضطراب اسپنس کرونباخ برای این مقیاس برابر 81/0 محاسبه گردیده است. مراحل مداخله بر اساس توصیف عملی جلسات تمثیل درمانی بهشیوه برنس طی 8 جلسه اجرا گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و روش های آمار استنباطیشامل آزمون کلموگروف - اسمیرنوف، آزمونt مستقل، آزمون لوین، آزمون کای اسکویر و آزمون آماری کواریانس و با استفاده از نرم افزار spss انجام شد.یافته ها: نتایج بررسی تحلیل کواریانس نشان داد که مداخله به شیوه تمثیل درمانی به طور معناداری موجب کاهش اختلالات اضطرابی (001/0< p ،(ترس اجتماعی(01/0< p (و اضطراب عمومی(0001/0< p (گروه آزمایش نسبت به گروه کنترلگردید. اما این روش بر کاهش وسواس فکری - عملی موثر نبود ( 12/0> p .( بحث و نتیجه گیری: ویژگی های نهفته در تمثیل و استعاره تبیین کننده نتایج حاضر می باشند.

اختلالات اضطرابی، تمثیل درمانی و دانش آموزان