فریدون امینی - استاد دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
کاوه کرمی - کارشناسی ارشد مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران

با توجه به ضعف سیستم کنترل فعال در تکیه بیش از حد بر منابع انرژی خارجی، سیستم کنترل نیمه فعال سازه ها مورد توجه خاصی قرار گرفته است. این سیستم با منابع کمی از انرژی دارای قابلیت عملکرد خوبی می باشد. هدف اصلی از انجام این تحقیق پیداد کردن بهینه نیروی کنترل نیمه فعال در محرک ها و همچنین تعداد و مکان آنها در یک سازه است. با استفاده از منحنی ظرفیت سازه، تشکیل اولین مفصل پلاستیک در هر ستون دلخواه به عنوان آغاز رفتار غیر الاستیک در نظر گرفته می شود. برای به دست آوردن نیروهای کنترل روش تخصیص قطب های توسعه یافته (IPA) ارائه می گردد. با به کارگیری الگوریتم ژنتیک (GA) جهت مینیمم کردن تابع هدف خاصی، که در این مقاله به آن اشاره شده است، نیروهای کنترل به گونه ای اعمال می شوند که سیستم تحت اثر یک زلزله خاص در ناحیه الاستیک از منحنی ظرفیت سازه قرار گیرد.

کنترل نیمه فعال، بهینه سازی، الگوریتم ژنتیک، رفتار الاستیک