نقش پیشبینی کننده حمایت اجتماعی و سلامت روان درامیدبه آینده دانشجویان دانشگاه سیستان وبلوچستان

هدف: از آنجایی که امیدواری و نا امیدی نسبت به آینده یکی از موضوعهایمهموموردتوجهعلومانسانیاست و وقتی که امید به آینده در ارتباط با قشر دانشجو به عنوان آینده سازان جامعه مطرح می شود اهمیت آن دو چندانمی شود هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط حمایت اجتماعی ، سلامت روان و امیدبهآیندهدردانشجویانکارشناسی ارشددانشگاهسیستانوبلوچستانبود. پژوهش حاضریک پژوهش توصیفی- همبستگی است که جامعه آماری آن کلیه دانشجویان ارشد دانشگاه سیستان و بلوچستان بودند که 200 نفر از دانشجویان به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. متغییر ها با استفاده از پرسشنامه حمایت اجتماعی ، سلامتروان و امیدواری مورد بررسی قرار گرفتند . داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 موردتجزیهوتحلیلقرارگرفتند.یافته ها : نتایج پژوهش نشان داد که بین حمایت اجتماعی، سلامت روان و امید بهآیندهرابطهمعنیداریوجوددارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که دو مولفه علایم افسردگی وکارکرد اجتماعی به تر تیب بهترین پیش بینی کننده برای امید به آینده بودند و در متغییر حمایت اجتماعی دو مولفه خانواده و افراد مهم به ترتیب بهترین پیش بینی کننده برای امید به آینده بودند. باتوجه به نتایج به دست آمده با کاهشعلایمافسرگیوافزایشکارکرداجتماعی و هم چنین حمایت خانواده و افراد مهم از دانشجویان باعث افزایش امید به آیندهآنهامیشود.

Keywords:

امید به آینده , حمایت اجتماعی , سلامت روان