نقش دین و باورهای دینی درسلامت روانی فردوجامعه

پیوند و ارتباط میان آرامش روانی و باورها و اعتقادات افراد، غیرقابل انکار است. اسلام به عنوان مجموعه کاملی از باورها و اعتقادات و آموزه های دینی، سعی کرده است در اصطلاح و هدایت فرد و جامعه تلاش کند و تمام رفتارهای انسانی در سطح فردی و جامعه مورد توجه قرار داده و هدف اصلی اش سعادت و سلامت و آرامش فردی و اجتماعی انسان ها معرفی کرده است. سلامت روانی و رضایت از زندگی یکی از ویژگی های فرد سالم است. بنابراین تلاش جهانی در جهت فراهم کردن یک بستر مناسب برای زندگی عاری از بیماری تنها معطوف به پیشگیری و درمان بیماری هایی همچون قلبی، و عفونی و ... نمی شود، بلکه علاوه بر سلامت جسمانی، توجه ویژه ای به فراهم کردن محیطی آرام جهت آرامش درونی و سلامت روانی افراد معطوف داشته است. نمونه هایی از سلامت روانی ناشی از دین، وجود امید، انگیزه و مثبت نگری در دین، ایجاد شبکه حمایتی عاطفی و اجتماعی، دادن پاسخ روشن و قاطع به مفهوم خلقت، جهان و زندگی، تبیین و تعریف لذت بخش و معقول از رنج، درد و محرومیت و مکانیسم های بسیار5 دیگر مطالعات انجام شده حاکی از آن است که می توان در گرو اعتقادات و اعمال صالح و اخلاقی پسندیده به یک آرامش روانی دست یافت و انسان معتقد را به یک انسان سرزنده و بش6اش که همیشه در حال تلاش و تکاپوست در می آورد، در ارتباط با جامعه خود است و در هر زمینه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی سعی بر آن دارد که با توجه به توانایی های خودش بهترین باشد. دین و خداپرستی ، رابطه مستقیم با سلامت فرد و جامعه دارد هر قدر که افراد از ایمانی قوی و میتحکم برخوردار باشند به همان نسبت از سلامتروان فردی و اجتماعی برخوردارند . و ایمان و اعتقاد به خداوند متعال، اثر عوامل اضطراب آفرین را ریشه کن و عفت و پاکدامنی ، خوش بینی و امیدواری را برای افراد به ارمغان می آورد . در اجتماع موجب از بین رفتن فقر، گسترش عدالت اجتماعی ، روابط اجتماعی را بهبود بخشیده و جامعه از امنیت و آرامش لازم بر خوردار خواهد شد.

Keywords:

دین , سلامت روانی , فرد , جامعه