اثربخشی خانواده درمانی مبتنی بر نظریه بوین بر کیفیت رابطه والد- فرزندی دانش آموزان دختر دبیرستانی

مطالعه حاضر درصدد است به بررسی اثربخشی خانواده درمانی مبتنی بر نظریه بوین بر کیفیت رابطه والد- فرزندی بپردازد.جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه خانوادههای دانش آموزان دختر مقطع متوسطه (دوره دوم) هستند که در سال تحصیلی 94-93 در مدارس دولتی ناحیه 4 شهر مشهد به تحصیل اشتغال دارند. در مقاله حاضر با توجه به جدول کریجسی و مورگان20 خانواده از بین کلیه خانوادههای دانش آموزان دختر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. روش نمونه گیری داوطلبانه بود یعنی از بین خانواده های مربوط به دانش آموزان ناحیه 4 مشهد از والدینی که داوطلب شرکت در طرح بودند ثبت نام به عمل آمد و سپس جلسات درمانی اجرا شد. روش گردآوری داده ها مربوط به افراد نمونه، از نوع میدانی است. که بهمنظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه رابطه والد -فرزندی (PCRS (استفاده می شد. به منظور بررسی داده ها و تجزیه و تحلیل نتایج از روشهای آمار توصیفی مانند جداول، توزیع فراوانی، نمودارهای مناسب (هیستوگرام)، میانگین، انحراف استاندارد و از روشهای آماراستنباطی، تحلیل کوواریانس و آزمون اسمیرنف و کالموگروف، و نتایج با استفاده از نرم افزار 19-SPSS تحلیل شد. نتایج مقاله حاضر نشان داد که خانواده درمانی مبتنی بر نظریه بوین بر کیفیت رابطه والد- فرزندیموثر است.