بررسی اثر متغیرهای متالورژیکی و پارامترهای جوشکاری در جذب هیدروژن وترک های هیدروژنی در صنایع نفت وگاز
Publish place: اولین کنفرانس ملی مهندسی مکانیک و مکاترونیک ایران
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 638
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MMEE01_098
تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1396
Abstract:
در این پژوهش نخست به مکانیزم شکل گیری ترک های هیدروژنی در جوشکاری پرداخته و از آنجایی که جذب هیدروژن یکی از سه علت اصلی تشکیل این ترک ها محسوب می شود، لذا به پارامترهای جوشکاری و متغیر های متالورژیکی تاثیر گذار در جذب هیدروژن پرداخته شده است. در همین زمینه تاثیر اندازه و جهت دانه،واکنش زمینه با هیدروژن، و تاثیر عوامل آلیاژی و مقاومت به ترک خوردگی هیدروژنی و نیز پارامترهای جوشکاری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که دانه های ستونی درشت نسبت به جوش ها با دانه های هم محور ریز حساسیت بیشتری به ترک دارند، همچنین هیدروژن با فلزاتی نظیر تیتانیوم، وانادیوم، زیر کونیوم، منیزیم و نیوبیوم تشکیل یک سری هیدرید ترد می دهد، همچنین اثر نیکل در فولاد کم آلیاژ بیش از 1% تاثیر منفی بر مقاومت به ترک هیدروژنی دارد. رفتار مس نیز مشابه نیکل ارزیابی شد. همچنین ناخالصی های غیر فلزی از جمله سولفور و گوگرد باعث افزایش و تشدید ترک هیدروژنی و جذب هیدروژن می شوند. عملیات حرارتی باعث کاهش جذب هیدروژن و ترک هیدروژنی می گردد.همچنین افزایش طول قوس سبب افزایش ولتاژ و افزایش گرمای ورودی گردیده و می تواند جهت خروج هیدروژن و کاهش سرعت سرد شدن مفید باشد. موقعیت های جوشکاری نیز با گرمای ورودی در ارتباط بوده و در جوشکاری سقفی بیشترین احتمال نفوذ هیدروژن وجود دارد. جهت جوشکاری نیز باتنش های پسماند در ارتباط بوده و در حالت نزدیک شدن جهت به یکدیگر تنش افزایش یافته و خطر افزایش ترک هیدروژنی تشدید می گردد.احتمال تشکیل ترک هیدروژنی در چاله جوش بیشترین میزان است. ضخامت قطعه نیز سبب افزایش سرعت سرد شدن و افزایش تنش پسماند و به تبعیت آن زمان لازم جهت خروج هیدروژن کاهش می یابد و احتمال ترک هیدروژنی افزایش می یابد.میزان سختی جوش فولادها جهت جلوگیری از ترک هیدروژنی کمتر از 22 راکویل گزارش گردید.
Keywords:
Authors
سیدمحمد موسوی قهفرخی
کارشناس ارشد، گروه مهندسی مواد، دانشکده فنی ومهندسی، دانشگاه علوم و تحقیقات ،واحد تهران و دانشگاه آزاد شهرکرد،ایران
ابراهیم حشمت دهکردی
دانشیار،دانشگاه ماری و کوری فرانسه، سازمان انرژی اتمی، تهران،ایران.
سیدامیر موسوی قهفرخی
دانشجوی کارشناسی، گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی ومهندسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی ،شهرکرد،ایران.
اعظم بیگی خردمند
مربی، گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی ومهندسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :