آمنه صدیقیان - پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
سیدحمید وزیری - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران
محمودرضا مجیدی فرد - پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
مسعود زمانی پدرام - دفتر زمین شناسی منطقه ای، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران

رسوبات سیستم پرمین در برش چینه شناسی سنگسر (واقع در البرز شرقی)، بهترین رخنمون را در ناحیه چهارگوش سمنان دارا است. این تولی های سنگی شامل سازندهای دورود (آسلین- ساکمارین)، روته (آرتینسکین- مرگابین) و نسن (جلفین پیشین) می باشد. سازند دورود در برش مورد مطالعه از کنگلومرا، ماسه سنگ و کوارتزیت به رنگ قرمز تا خاکستری و ستبرایی حدود 56 متر تشکیل شده است و با همبری از نوع ناپیوستگی فرسایشی بر روی سنگ آهک-های سازند مبارک قرار گرفته است. سازند روته در برش مورد مطالعه با ستبرای 116 متر از سنگ آهک های پرفسیل تشکیل شده است و قابل تقسیم به دو واحد است. این سازند با مرزی فرسایشی بر روی سازند دورود قرار گرفته و با ناپیوستگی فرسایشی توسط سازند نسن پوشیده می شود. بر اساس مطالعه روزنبران این سازند 3 بیوزون 1- Schubertella-Mesoschubertella Assemblage Zone (Artinskian) 2- Dunbarulla-Codonofusiella Assemblage Zone (Early Murgabian) 3- Pachyphloia-Neoendothyra Assemblage Zone(Late Murgabian) در نظر گرفته شده است. سازند نسن در برش چینه شناسی مورد مطالعه به ستبرای 9 متر از یک افق لاتریتی- بوکسیتی و ماسه سنگ های آغشته به اکسید آهن تشکیل شده و با همبری از نوع ناپیوستگی فرسایشی بین سازند روته و سازند الیکا (تریاس) قرار گرفته است.

پرمین؛ روزنبران؛ بیوزون بندی؛ برش سنگسر