مطالعه حساسیت پذیری نانو حساسه گاز بر مبنای نانو ذرات فریت روی برای تشخیص غلظت اکسیژن به منظور بررسی گازهای خروجی موتور خودروهای سواری در راستای کاهش گازهای آلاینده هوا

یکی از عوامل مهم در آلودگی هوا، گازهای مضر خروجی از موتور خودروها می باشد. جهت کاهش آلاینده ها در مسیر گازهای خروجی موتور، از مبدل های کاتالیزوری استفاده می شود. گازهای خروجی موتور از مسیرهای باریک موسوم به لانه زنبوری در کاتالیست کانورتور عبور کرده و با اکسیژن ترکیب می شوند. کاتالیست کانورتور دارای عمر مفید بوده و پس از طی کارکرد طولانی خاصیت شیمیایی خود را از دست می دهد و به دلیل غیرقابل تعمیر و بازیافت بودن باید تعویض گردد. بنابراین وجود یک سیستم کنترلی برای بررسی مداوم گازهای خروجی مضر و بررسی عملکرد کاتالیست ضرورت دارد. این مهم در اکثر خودروهای روز دنیا به کمک یک سنسور اکسیژن که بعد از کاتالیست و در مسیر گازهای خروجی اگزوز قرار دارد بررسی شده و برحسب میزان اکسیژن خروجی عملکرد کاتالیست کانورتور مورد ارزیابی قرار می گیرد. جنس سنسور اکسیژن بکار رفته شده از اکسید پلاتینیم است. حال آنکه عمر مفید این سنسور در دمای کاری اگزوز، پایین بوده و دارای قیمت بالا می باشد. در این پروژه با استفاده از مواد نانو، روش ساخت نانو حساسه اکسیژن انجام شده است. همچنین کنترل یونیت الکترونیکی جهت پردازش اطلاعات ارسالی از نانو حساسه اکسیژن و فرمان به عملگر تنظیم کننده هوای ورودی به موتور، طراحی می شود. هدف از انجام این پروژه بهینه و دقیق تر کردن بررسی گاز خروجی جهت کنترل بهتر عملکرد کاتالیست کانورتور و همچنین مقرون به صرفه کردن با استفاده از نانو حساسه بر مبنای نانو ذرات فریت روی و جایگزین کردن آن به جای سنسورهای اکسیژن متداول است.

Keywords:

نانوذرات فریت روی , سنسور اکسیژن , کاتالیست کانورتور , گازهای آلاینده