بررسی تاثیر بازی درمانی فردی و بازی درمانی گروهی در کنترل پرخاشگری تکانشی افراد کم توان ذهنی

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی بازی درمانی فردی و بازی درمانی گروهی در کنترل پرخاشگری رابطه ایی افراد کم توان ذهنی انجام شده است. پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی و از نوع گروه کنترل نابرابر با پیش آزمون و پس آزمون بود. بدین منظور از بین کلیه پسران کم توان ذهنی اداره بهزیستی شهرستان بروجرد ( 280 نفر) با استفاده از روش نمونه گیری غیر تصادفی تعداد 45 نفر انتخاب شد که در سه گروه 15 نفره ( 2 گروه آزمایش و 1 گروه کنترل) به صورت تصادفی جایگزین شدند. بعد از اجرای پیش آزمون مداخله ها در مورد گروه های آزمایشی انجام شد و سپس پیش آزمون در مورد هر سه گروه صورت گرفت. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه پرخاشگری پیش دبستانی واحدی و همکاران 1387 ) استفاده شد. همچنین جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره به کمک نرم افزار spss20 استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که هم بازی درمانی گروهی و هم بازی درمانی فردی تاثیری بر پرخاشگری رابطه ایی نداشتند

Keywords:

بازی درمانی فردی , بازی درمانی گروهی , پرخاشگری تکانشی , کم توان ذهنی