اهمیت پرورش هوش هیجانی در مدارس و نقش آن در کاهش سیب های روانی دانش آموزان

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 583

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

PCEC01_030

تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1396

Abstract:

شاید یکی از ارزنده ترین مباحثی که هر فرد در زندگی خود لازم است به آن پایبند باشد همان است که سقراط گفت : خود را بشناس و این همانا بر انگیختن توجه فرد به شناختن خود و بیدار کردن طبیعت اوست . توجه فرد به خود در چنین زمینه هایی از دوران کودکی بسیار حایز اهمیت بوده و بخشی از محل به تحقق پیوستن این امر وظیفه خطیر آموزش و پرورش است . چنانکه سر مارک اولیفانت دانشمند فیزیک اتمی گفته : دانش به تنهایی بی فایده است مگر اینکه نتیجه آن احترام بیشتر به دیگران باشد. حاصل آموزش وپرورش خوب احترام گذاشتن به خود و دیگران است . خودخواهی و خشونت، روح نیکی را در زندگی جمعی ما را با مشکلات عدیده ای مواجه می سازد که متاسفانه نشانه ای از فقر هوش هیجانی بشر متمدن امروزی است که با ابراز هیجانات سمی تعادل عاطفی خود و جامعه را خدشه دار میسازد هوش هیجانی به معنای نوعی تفکر خودنگراست، به معنای درک و عمل به موقع و داشتن مهارت هیجانی است . لذا این مقاله با اهمیت پرورش هوش هیجانی در مدارس و نقش آن در آسیب های روانی دانش آموزان بدنبال این است تا به این پرسش ها پاسخ دهد : هوش هیجانی چیست هوش هیجانی چه نقشی دز سلامت روان دانش آموزان دارد آیا هوش هیجانی قابل پرورش دادن و استحکام بخشیدن در مدارس است و چگونه می توان با پرورش هوش هیجانی از آسیب روانی دانش آموزان پیشگیری کرد براس پاسخ گویی به این سوالات از روش تحلیل محتوای کیفی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که کودکان نسل ما نسبت به نسل گذشته، از نظر هیجانی با مشکلات بیشتری مواجه اند . آنها تنها تر، افسرده تر، عصبی تر و مستعد نگرانی بیشتری هستند. یک راه حل این معضل آن است که نگرشی جدید بهعملکرد مدرسه پیدا کنیم، به این صورت که آن را محلی ببینیم که آموزش دادن به کل وجود دانش آموزان را هدف خود قرار دهد. به عبارتی در کلاس درس، اندیشه و احساس را در کنار هم نشانیم، چرا که درست اندیشیدن و رفتار کردن کاری است موقوف به هدایت، تمرین و تربیت .

Authors

مریم دیباواجاری

عضو ھیات علمی دانشکده غیرانتفاعی رفاه.