اثربخشی آموزش گروهی شناختی – رفتاری مبتنی بر شفقت در کاهش افسردگی دانشجویان دختر

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش شناختی – رفتاری مبتنی بر شفقت در کاهش افسردگی دانشجویان بود. روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور کاشان مشغول به تحصیل در سال 94 می باشد که 20 نفر از دانشجویان افسرده مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشگاه به صورت نمونه گیری هدفمند به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی 10 دانشجو در گروه آزمایش و 10 دانشجو در گروه کنترل جایگزین شدند و جهت سنجش افسردگی دانشجویان از پرسشنامه بک استفاده گردید. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه و هفته ای یک بار آموزش شناختی – رفتاری مبتنی بر شفقت را به صورت گروهی دریافت کردند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند و در گروه انتظار ماندند. یافته ها: نتایج تحلیل آماری داده ها نشان داد که فرضیه پژوهش حاضر در سطح 0/99 از اطمینان معنادار می باشد. نتیجه گیری: بنابراین نتیجه گرفته می شود که آموزش شناختی – رفتاری مبتنی بر شفقت در کاهش افسردگی دانشجویان موثر می باشد

Keywords:

آموزش شناختی – رفتاری , شفقت , افسردگی , دانشجویان