آموزش فلسفه به کودکان و تاثیر آن بر پرورش تفکر فلسفی آنها

کودکان از بدو تولد، در تماس مستقیم با جهان پیرامون خودتجربهای مییابند که از گونه تجارب عرفی است، یعنی سطحیترین تجربه، بدون ابزار و تکنیک که با تعابیر کلی، مبهم و زبان عرفی بیان میشود. بحث آموزش به ویژه برای کودکان اهمیت زیاد و جایگاه حساسی در هر جامعه دارد که از دیرباز مود توجه دانشمندان و پژهشگران بوده و کوشیده اند در این حوزه طرحها و برنامههای دقیق و حسابشده کاربردی ارایه دهند؛ فلسفه برای کودکان، البته موضوع تازه ای است که بیش از چهار دهه از طرح آن نمیگذرد، این موضوع، با نامهای گوناگونی همچون فلسفه برای کودکان، فلسفه با کودکان، فلسفه و کودک و ... شناخته شده است، وبعدها موسسه ها و دانشگاهها نیز به پژوهشهایی در این زمینه پرداختند. این برنامه در ایران همبا همان نام یا حتی با نامهای کم و بیش متفاوت، با تعریفها و محدودههای اجرایی گوناگون، حذف اضافهها، بایدها و نبایدهای بسیاری دنبال شده که از آن جمله میتوان به نامهای فلسفه و کودک ، فکرپروری برای کودکان و نوجوانان ، تربیت فلسفی جوان امروز آموزش فلسفه به کودکان و نوجوانان ، کودک، تفکر، خلاقیت کودکان و نوجوانان ، تربیت فلسفی جوان امروز ، آموزش فلسفه به کودکان و نوجوانان ، کودک ، تفکر، خلاقیت، ، مهارتهای تفکر فلسفه برای کودکان و نوجوانان و مانند آن اشاره کرد.