اثر بخش آموزش مهارتهای مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع شدید

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع شدید شهرستان فریدن بود.این پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی ، طرح پیش آزمون ، پسآزمون همراه با گروه کنترل اجراء گردید. جامعه آماری پژوهش ، شامل کلیه بیماران دارایاختلال صرع شدید بود که در یکسال گذشته به درمانگاه های شهرستان فریدن مراجعه کردند ضمنا تعداد آنان 85 نفر بود . به دلیل کوچک بودن جامعه آماری ، نمونه گیری به صورت هدفمند بود. حجم نمونه مورد نظر، 30 نفر ، بصورت تصادفی در دو گروه آزمایشو کنترل ( هر گروه 15 نفر ) قرار گرفتند.در این پژوهش از ابزار پرسشنامه کیفیت زندگی WHOQOL- 26 سازمان بهداشت جهانی 2004 استفاده شد. برای آزمودن فرضیه پژوهش از تحلیل کوواریانس استفاده گردید.داده های حاصل با استفاده از نرم افزارSPSS مورد تحلیل قرار گرفت و نشان داد بین گروه آزمایشو کنترل تفاوت معناداری در نمرات کیفیت زندگی وجود دارد. نتایج حاصل از تحقیق نیز نشان داد ، آموزش مهارتهای مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع شدید تاثیر گذار بوده و فرضیه تحقیق تایید گردید.همچنین اثر بخشی زیر مقیاس های کیفیت زندگی نیز تایید شدند

Keywords:

مثبت اندیشی , کیفیت زندگی , صرع شدید