فریبرز قسامی - دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیضا
علیرضا عبدالله زاده فرد - دکترای شهرسازی ، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد واحد صفاشهر

محلات و شهرها متشکل از اقشار مختلفی می باشند که مطمینا هر کدام علاوه بر نیاز های عام انسانی نیازهای خاص خود را دارا می باشند که پاسخگوی بسیاری از این نیاز های خاص محیط زندگی آنها می باشد . یکی ازممهترین اقشار جامعه که باید توجه بیشتری به آنها شود کودکان و نو جوانان می باشند . در واقع آنچه ضرورتاین تحقیق را برجسته تر می سازد این است که کودکان آینده سازان هر جامعه ای و آسیب پذیرتر از دیگر اقشارجامعه می باشند. روش تحقیق از نظر هدف بیشتر در قالب تحقیق های از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد. این پژوهش به بررسی شهر شیراز پرداخته و این شهر در خصوص شهر دوستدار کودک با چالش های اساسی وکلیدی رو به رو است . از یک سو شلوغی شهر و از طرفی دیگر کمبود فضاهای متناسب با نیاز کودکانشرایطی را پدید آورده که کودکان از حضور در فضاهای عمومی متناسب با سن آنها محروم شوند. براین اساسراهکارهایی در جهت بهبود و تبدیل شهر شیراز به یک شهر دوستدار کودک در این پژوهش ارایه داده شدهاست. در نهایت نتیجه و محصول پژوهش این است که میزان سرانه اختصاص یافته به فضاهای مخصوصکودکان در طرح های توسعه شهر شیراز نسبت به جمعیت کودکان ، پاسخگوی نیاز این قشر از جامعه نمیباشد و در جهت تبدیل به یک شهر دوستدار کودک می بایست گام های اساسی برداشته شود .

شهر ، کودک ، شهر دوستدار کودک ، فضای شهری ، شیراز