بررسی نقش محور پیاده درابعاد توسعه پایدارشهری (مطالعه موردی بلوار چمران شهرشیراز)

پیاده روی، ابتدایی ترین نوع حمل و نقل شهری است و می تواند ایمن ترین و راحت ترین آن نیز باشد. مسیر پیادهتجلی گاه حیات مدنی شهر و محل رخداد وقایع و فعالیتهای اجتماعی شهروندان در زندگی و حیات شهری می باشد.پیاده روی یکی از پایدارترین روشهای حمل و نقل بوده و می تواند از جنبه های مختلف کالبدی، اجتماعی، زیستمحیطی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی سبب توسعه پایدار شهرها گردد. همچنین، پیاده را ه ها که بستر اصلی حرکتپیاده هستند، در سطح شهرها همانند کانون های رشد عمل کرده و تاثیر بسزایی در اصلاح و تحریک فضاهایپیرامونی خویش ایفا می نمایند. پیاده رفتن یکی از نیازهای اساسی انسان است، که اتومبیل هرگز آن را برآورده نمیسازد. این در حالی است که متاسفانه شواهد زیادی در دست است که در کشور ما پیاده روی حتی بعنوان روشی از حملو نقل ناشناخته مانده است. در این راستا محقق به بررسی مفهوم توسعه پایدار و حرکت پیاده پرداخته است و درنهایت نقش پیاده راه بلوار چمران درابعاد مختلف توسعه پایدار شهر و اصول پیشنهادی جهت ایجاد یک محدوده پیادهمدار پایدار، تبیین گردیده است.

Keywords:

پیاده مداری , توسعه پایدار , حرکت پیاده , محور های پیاده