محمدموسی ریاحی - کارشناس ارشد مهندسی زلزله، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان، ایران
علیرضا مرتضایی - دانشیار، گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان، ایران

هر با توجه به لرزه خیزی ایران، تحقیق در مورد خصوصیات زلزله ها و بررسی عوامل خرابی ناشی از آن امریضروریست، لذا در این تحقیق یکی از خصوصیات مهم زمین لرزه ها یعنی مدت دوام زلزله و تاثیر آن بر آسیب-پذیری ساختمان های بتنی مورد مطالعه قرار گرفته است. مدت زمان وقوع زمین لرزه از لحظه شروع جنبش تاخاتمه آن که توسط دستگاه لرزه نگار ثبت شده است زمان کلی جنبش، و بخشی از آن که بیشترین انرژی زلزلهطی آن مدت تخلیه میگردد و انتظار خرابی در آن محدوده زمانی را داریم، مدت زمان موثر یا مدت دوام زلزلهنامیده می شود. بدین منظور سه مدل سازه بتنی قاب خمشی به همراه دیوار برشی با شکل پذیری متوسط، درسه تیپ کوتاه مرتبه (5 طبقه)، میان مرتبه (10 طبقه) و بلند مرتبه (15 طبقه) به صورت نرم افزاری مدلسازیشده و مطابق آیین نامه ها و ضوابط موجود به روش استاتیکی معادل تحلیل و طراحی گردیده است. سپس شتابنگاشته ای مناسب در هر دو حوزه نزدیک و دور از گسل که از نظر بزرگا، فاصله از منبع لرزه، ساختگاه و محتوایفرکانسی مشابه بوده و دارای مدت دوام های متفاوت می باشند انتخاب و مقیاس شده اند. یکی از راه های متداولبرای بررسی رفتار غیرخطی سازه، تمرکز بر مفاصل غیر خطی (پلاستیک) می باشد. بنابراین پس از معرفی مفاصلپلاستیک و معیارهای طراحی و پذیرش آنها در کلیه اعضاء سازه، مدل ها تحت تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچهزمانی قرار گرفته اند. با بررسی پاسخ لرزه ای سازه ها شامل انرژی ورودی به سازه، تغییرمکان های جانبی و نسبیطبقات، برش پایه، لنگرهای واژگونی و طیف پاسخ سازه ها و همچنین روند تشکیل مفاصل پلاستیک و تغییراتسطوح عملکرد اعضاء به عنوان شاخص های خسارت، مشخص گردید افزایش مدت دوام در زلزله های حوزه دورمنجر به افزایش میزان خسارت وارد به سازه های بتنی می گردد، اما به طور عکس در حوزه نزدیک کاهش میزانخسارت به ساختمان های میان مرتبه و بلندمرتبه را در پی خواهد داشت.

آسیب پذیری سازه های بتنی، مدت دوام زلزله، تحلیل تاریخچه زمانی، مفصل پلاستیک، شتاب نگاشت، حوزه نزدیک، حوزه دور