انکار بعد از اقرار در فقه و حقوق ایران
عنوان مقاله: انکار بعد از اقرار در فقه و حقوق ایران
شناسه ملی مقاله: LAWSDEP04_037
منتشر شده در چهارمین کنفرانس بین المللی حقوق و توسعه پایدارجامعه مدنی در سال 1396
شناسه ملی مقاله: LAWSDEP04_037
منتشر شده در چهارمین کنفرانس بین المللی حقوق و توسعه پایدارجامعه مدنی در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
ایران سلیمانی - گروه الهیات،فقه حقوق واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.
بابک رضایی - گروه حقوق حقوق خصوصی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.
خلاصه مقاله:
ایران سلیمانی - گروه الهیات،فقه حقوق واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.
بابک رضایی - گروه حقوق حقوق خصوصی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.
اقرار به عنوان یکی از مهمترین ادله اثبات دعوی از حیث توان اثباتى در میان ادله، در همه نظامهاى حقوقى و از آن جمله در فقه اسلامی و حقوق ایران، حایز اهمیت زیادی است. اگر شخصی اخبار به حقی برای غیر و به ضرر خود نماید، اقرار نموده است. تحقیق حاضر به صورت کتایخانهای وبا هدف بررسی انکار بعد از اقرار در فقه و حقوق ایران انجام پذیرفته است. از آنجا که گاهی مقری که اقرار به امری نموده است، اقرار خود را انکار میکند اصل در حقوق ایران و نزد فقهای امامیه این است که انکار بعد از اقرار مسموع نیست مگر در حد رجم و در جایی است که مقر بیاعتباری اقرارش را اثبات نماید
کلمات کلیدی: اقرار، انکار، فقه، حقوق ایران
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/623494/