بررسی جامع حقوق شهروندی و قوانین موضوعه از منظر فقه
Publish place: The Fourth International Conference on Law and Sustainable Development of civil Society
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,875
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LAWSDEP04_042
تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1396
Abstract:
استعداد، استقلال و معاشرت جویی انسانها موجب میشود افراد با برخورداری از حقوق شهروندی در کنار محدودیتها و وظایف حکومت، حقوق و تکالیف متقابلی داشته باشند. این حقوق و تکالیف متقابل که با گسترش جوامع بشری و پیچیدهتر شدن روابط بین افراد با دولتها افزایش مییابد،موجب میشود تا طرح و رعایت آن از سوی دولتها، نهتنها بهموجب قوانین در عرصه داخلی، بلکه در عرصه بینالمللی نیز در قالب اسناد، الزامآور شناخته شود. دولت عالیترین مظهر بهرهمند از قدرت و حاکمیت سیاسی و حکومتی است اما دخالت دولت در امور مردم و حکومت بیحد و حصرنیست. قانون اساسی برای قاعدهمند شدن این سلطه، ساختار رسمی دولت، قدرتها و نهادهای مرکزی حکومت و همچنین حقوق شهروندان، حوزه محدودیتها و وظایف حکومت را ترسیم میکند تا علاوه بر پاسخگویی به نیازهای جامعه، مانع دخالت بیحد و حصر دولت گردد. طرح حقوقسیاسی در فصل سوم از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، با تجویز مشارکت مردم در اداره امور کشور، اجازه داده است تا با برقراری اصل حاکمیت قانون، مشارکت سیاسی مردم تضمین شود. حکومت مبتنی بر اراده مردم، یکی از مهمترین محورهای نظام سیاسی قانونمدار است که مردمرا در اداره خود سهیم میداند، تا مردم با روشهای متنوع در اداره کشور مشارکت داشته باشند. از همین روی، مشارکت عامه مردم در تعیین سرنوشت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خویش از تکالیف دولت است.
Keywords:
Authors
علی اصغر نیشابوری
کارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی- گرایش فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه پیام نور،مشهد، ایران.
ایمان فرهمندی
کارشناسی ارشد مهندسی عمران-گرایش مهندسی برنامه ریزی حملونقل، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :