تاثیر حس مکان بر تعاملات اجتماعی بازدیدکنندگان پیاده راه شهرداری رشت

مکان اصلی ترین عنصر برای ساکنان آن است در واقع انسان بوسیله شناخت مکان به شناخت خود می رسد , مکان جایی است که انسان درک کامل از هستی و بودن پیدا می .کند پژوهش حاضر،تاثیر احساس تعلق به پیاده راه شهرداری رشت را بر تعاملات اجتماعی این منطقه مورد بررسی قرار می دهد . درک محیط شهری توسط ذهن صورت می گیرد که این فرایند از طریق ارتباط انسان با فضای پیرامون انجام می شود. حسی که از محیط می گیرد و تصویر ذهنی که از مکان در ذهن بوجود می آید امکان برقراری ارتباط را برای او ساده تر خواهد کرد به علاوه, فضای جمعی آشنایی را برای انسان بوجود می آورد که بر زندگی او اثر می گذارد. پژوهش حاضر بصورت کمی و تحلیل آن به روش توصیفی صورت پذیرفته است, در گام نخستمعیارهای ارزیابی احساس تعلق در فضای عمومی و رابطه آن با تعاملات اجتماعی از منابع معتبر استخراج گردیده و سپس با استفاده از پرسشنامه، نظرات مردم برداشت شده است. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان می دهد بین دو متغیر حس مکان و تعاملات اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد, با بررسی ارتباط میان عوامل ادراکی, شناختی و کالبدی در پیاده راه شهرداری رشت احساس مکان و تعلق و دلبستگی به پیاده راه در شهروندان و بازدیدکنندگان وجود دارد و در نتیجه به میزان قابل توجهی بر روابط اجتماعی شهروندان در پیاده راه رشت تاثیر گذار بوده است. بطوریکه پیاده راه از حالت صرفا یک مسیر حرکتی خارج شده و عامل وصل, اتحاد و روابط اجتماعی بیشتری برای بازدیدکنندگان و شهروندان شده است.

Keywords:

تعاملات اجتماعی , حس مکان , پیاده راه , حیات جمعی , رشت