نوید سعیدی رضوانی - هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
حافظ مهدنژاد - مشاور در شرکت عمران مسکن سازان ایران.تهران
محمد بیات - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی تهران واحد الکترونیکی.تهران،

مسکن در میثاق نامه های بین المللی و در قانون اساسی کشور به عنوان یک حق فرض شده است. مسکن چیزی فراتر از ساختار سازه ای و مفهوم کالبدی است، چنان چه به عنوان یک پکیج یکپارچه در در نظر گرفته می شود و شامل امکانات و خدمات رفاهی و اجتماعی می گردد. بر همین اساس هدف مقاله حاضر سنجش فقر مسکن و نحوه دسترسی به امکانات و خدمات در شهر شهریار می باشد. روش مقاله حاضر از نوع کاربردی و بهره گیری از توانمندی مدل های دلفی و AHPمی باشد. نتایج پژوهش نشان دهنده آن است که محله های بردآباد شمالی، بردآباد جنوبی، بهار، بوستان، شاهد، کرشته، محمدآباد و فرزانگان جنوبی در شهر شهریار از لحاظ شاخص های مسکن و دسترسی در وضعیت محرومیت بسیار زیاد می باشند. موقعیت مکانی محله های فوق نشان دهنده آن است که محله های فوق در حاشیه شهر شهریار و به صورت اسکان غیررسمی رخساره نموده اند. همینطور دینارآباد، آستانه جنوبی، فرهنگ، شهرک اداری، فرهنگیان و گمرک در وضعیت محرومیت به سر می برند. افزون بر این محله های فرزانگان، مریم جنوبی، گلستان، صدف، فاما، محمدیه، آستانه شمالی و سینک در سطح محرومیت متوسط قرار دارند. در مقابل محله هایی نظیر معین الملک، وایین جنوبی، باغستان غربی، ایین شمالی، اندیشه شرقی، اندیشه غربی و مریم شمالی از لحاظ دسترسی به خدمات و امکانات و مسکن در سطح قابل قبولی قرار دارند. در واقع نوعی دو قطبی از لحاظ دسترسی به امکانات رفاهی در سطح محله های شهر شهریار ایجاد شده است.

مسکن، امکانات رفاهی، شهر شهریار