تعامل الگوهای معماری بومی و معماری پایدار (مطالعات موردی:باغ دولت آباد یزد)

اندیشمندان و صاحبنظران در طول اعصار از دیدگاههای مختلف به تعریف معماری بومی و مفهوم کاربردی آن پرداخته و به بیان الگوهای این گونه معماری می پردازند.از سویی دیگر مفهوم پایداری و شناخت الگوهای پایداری همسو با معماری بومی مورد توجه قرار گرفت.ریشه شناسی این دو مفهوم مشابه از زمانی اهمیت یافت که مفهوم محلی نمودن و بومیت در پایداری مطرح گردید.در همین راستا کلیت الگوهای معماری و شهرسازی بومی می تواند راه کارهایی را به ما ارایه کند که نه تنها همگام با رعایت الگوهای پ ایداری است بلکه معماری ما را به سوی تجارب و هویت گذشته از جزء تا کل می کشاند؛ در نتیجه این مقاله علاوه بر معرفی این الگوها و تعامل میان این الگوها وبررسی باغ دولت آباد در زمان و مکان خودش به عنوان الگویی مناسب برای رویکرد معماری بومی و معماری پایدار در پی بررسی و تبیین موردی چگونگی انطباق پذیری ضوابط و الگوهای معماری بومی و معماری پایدار در معماری باغ دولت آباد یزد و دستیابی به راهکارهای طراحی اقلیمی به کار گرفته شده در بناهای این دوره جهت استفاده از آنها در طراحی ساختمانهای جدید به منظور استفاده از انرژی های پاک و نامحدود و کاهش آلودگی حاصل از سوختهای فسیلی می باشد. از همین رو با مطالعه باغ دولت آباد یزد میتوان نتیجه گرفت که با توجه به اقلیم گرم و خشک یزد، در ساخت این باغ نیز اصول و فنون معماری پایدارکه در معماری بومی منطقه به وفور استفاده می گردیده به کار گرفته شده است و وجوه مشترک زیادی میان الگوهای معماری بومی و معماری پایدار در این باغ به چشم میخورد.در همین راستا پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی و توصیفی تاریخی،گرد آوری دادهها از روش کتابخانه ای و میدانی و برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش کیفی بهره برده شده است.

Keywords:

معماری بومی , معماری پایدار , باغ دولت آباد , یزد