اثرات تخریب و پیکره بندی زیستگاه و ترکیب ماتریکس بر روی گونه های تالابی در حال کاهش

کاهش پرندگان و لاک پشت های تالابی در مقیاس جهانی به تخریب زیستگاه در مقیاس چشم انداز، قطعه قطعه شدن زیستگاه و تغییرات کاربری ارضی ناشی از فعالیت های انسانی نسبت داده می شود. با این حال به دلیل وجود هم خطی چندگانه، اهمیت نسبی این عوامل تا حد زیادی مبهم باقی مانده است. ما اثرات نسبی حجم تالاب، پیکره بندی تالاب( که به صورت تعداد گونه های تالابی اندازه گیری می شود) و ترکیب ماتریکس( که به صورت مقدار جنگل، اراضی زراعی و تراکم جاده) بر وقوع 8 گونه در حال انقراض تالابی و دو لاک پشت در معرض تهدید در 66 تا 70 چشم انداز را ارزیابی کردیم. این نخستین مطالعه برای ارزیابی اثرات مستقل و نسبی فاکتور های در مقیاس چشم انداز در تنزل(کاهش) پرندگان و لاک پشت دریایی است. نتایج ما این را تایید می کند که تخریب تالاب یک فاکتور مهم در مقیاس چشم انداز است که موجب کاهش پرندگان تالابی می شود اما نشان می دهد که تخریب جنگل نقش مهم تری در کاهش گونه های لاکپشت آب شیرین نسبت به قبل ایفا می کند، به حداقل رساندن تخریب جنگل بیشترین برایند مثبت را بر حفاظت لاک پشت آب شیرین دارد. از این روی، برنامه ریزی کارامد حفاظت، مستلزم یک رویکرد چند تاکسایی برای رفع نیاز های مجموعه جانوران تالابی در حال کاهش می باشد.