پیام رهنمائی زکاوت - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف، ایر
میر مصدق جمالی - دانشیار دانشگاه صنعتی شریف

خاک های واگرا از جمله خاک های مشکل آفرین در مهندسی ژئوتکنیک محسوب می شوند که استفاده از آنها باعث ایجاد خرابی های زیادی در سدهای خاکی، کانال های آبرسانی و سایر خاکریزها شده است. به منظور غلبه بر مشکل واگرایی می توان از ترمیم شیمیایی استفاده نمود. در این مقاله ضمن ارائه نتایج افزودن پوزولان تنها و آهک تنها به نمونه خاک واگرا و ارزیابی پتانسیل واگرایی با در نظر گرفتن دو متغیر زمان عمل آوری و درصد وزنی پوزولان یا آهک، نتایج افزودن همزمان نسبت های ترکیبی پوزولان و آهک به نمونه خاک واگرا نیز به عنوان یک روش جدید ارائه گردیده است. نتایج نشان می دهند که هر چند افزودن آهک یا پوزولان همراه با زمان عمل آوری باعث کاهش پتانسیل واگرایی خاک می شوند، اما نمونه های ساخته شده با ترکیب همزمان آهک و پوزولان دارای مقاومت بیشتری در برابر آبشستگی می باشند. ضمن آنکه افزایش مقاومت فشاری، کاهش دامنه خمیری، کاهش میزان سدیم آب منفذی و افزایش هدایت الکتریکی خاک رس واگرای تثبیت شده از دیگر نتایج این تحقیق می باشد.

جریان گرانشی ناگهانی،عرصه آبی-گیاهی،درگ گیاهی، تغییر قطر در ارتفاع