ارزیابی شرایط بیوکلیماتیک شهرستان سقز با استفاده از شاخص دمای معادل فیزیولوژیک به منظور توسعه پایدار گردشگری

امروزه صنعت گردشگری فراتر از یک صنعت به مثابه پدیده پویای جهانی و اجتماعی دارای پیچیدگیها خاص خویش است. یپد یاده که با سازوکار ی در هم تنیده و پنهان در زمان و ها مکان های مختلف اشکال گوناگونی به خود میگیردبه همین خاطر تاثیرات کاملا متفاوتی را بر جوامع انسانی بر جای می نهد. یکی از مهمترین راهکارهای گسترش صنعتگردشگری در یک منطقه شناخت و بررسی آسایش اقلیمی آن در ماههای مختلف سال هست و شرایط اقلیمی مقصد،یکی از مهم ترین اطلاعات مورد نیاز گردشگران برای سفر یم باشد بهرهگیری از شاخصهای آسایش اقلیمی در مناطق مختلف جغرافیایی، میتواند به برنامهریزی گردشگری در آن منطقه کمک نماید تا جاذبههای گردشگری به منظور گذران اوقات فراغت، مورد استفاده بهتر قرار گیرند. بنابراین در این پژوهش، شرایط بیوکلیماتیک شهرستان سقز با استفاده از دادههای اقلیمی دورهی 30 ساله (2014-1985 (ایستگاه همد یدسقز و با بهرهگیری از شاخص دمای معادل فیزیولوژیک (PET (در مدل Man Ray در ماههای مختلف سال جهت تعیین ماههای مطلوب از نظر آسایش اقلیمی برای توسعهگردشگری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که بر اساس شاخصPET ماههای اردیبهشت، خرداد و شهریور و تا حدودی مهرماه ازبیش ترین فراوانی مطلوبیت آسایش اقلیمی برخوردارند. بنابراین فعالیتهای گردشگری متاثر از شرایط اقلیمی میتواند به ترتیب اولویتهای ذکر شده در این ماهها برنامهریزی و اجرا گردند .

Keywords:

اقلیم , سقز , گردشگری , PET