تبیین قابلیتهای ژیوتوریستی گلفشان در توسعه گردشگری مطالعه موردی: گلفشانهای استان سیستان و بلوچستان

گلفشانها، پدیدههای زیبای زمینشناسی و ژیومورفولوژیکی هستند که مخروطیشکل بوده وشبیه آتشفشان میباشند، اما بهجای مواد مذاب از دهانه آنها گاز همراه با گل بیرون میآید.این پدیده، در اکثر نقاط دنیا از جمله در ایران، در سواحل دریای خزر و دریای عمان و بهویژه در استان سیستان و بلوچستان دیده میشود. امروزه گلفشانها از لحاظ ژیوپولیتیکی برای کشورهای دارنده این پدیده دارای اهمیت زیادی است، زیرا وجود گلفشانها به عنوان یک نشانه مهم و مطمین اقتصادی برای پیبردن به منابع و ذخایر بزرگ نفت و گاز قلمداد میشود. این پدیده از نظر ژیوتوریسمی و زمین گردشگری دارای توان بالاییدر جذب گردشگر میباشد و میتواند شمار زیادی گردشگر را برای لذت بردن از این پدیدههای زیبای خدادادی به منطقه بکشاند. در این مقاله سعی شده، ضمن معرفی و شناساندن مکانیسم و نحوه فعالیت این پدیده، اهمیت آن در گردشگری مورد بحث قرار گیرد. در پایان اثرات مثبت و منفی این پدیده در اکوسیستم و محیط زیست مورد بررسی قرار گرفته و پیشنهاداتی در جهت ارتقاء و بالابردن سطح فرهنگ استفاده از این پدیده ژیوتوریسمی در راستای رشد و توسعه صنعت گردشگری کشور ارایه شده است. مقاله حاضر ماهیتی توصیفی – تحلیلی دارد که دادههای مورد نیاز آن از طریق روش کتابخانهای و دادههای میدانی گردآوری شده است. یافتههای تحقیق نشان میدهد این پدیده علیرغم دارا بودن مضرات زیست محیطی همانند تخریب اکوسیستم آبزیان، تخریب پوشش گیاهی و افزایش گازهای گلخانهای، دارای فواید گوناگون از جمله تنظیم زنجیره غذایی در محیط آبی و غیرآبی، دارای نقش موثر در تشکیل اکوسیستمهای کوچک گیاهی و جانوری و گلدرمانی بوده و قابلیت توسعه گونههای مختلف گردشگری از جمله ژیوتوریسم، گردشگری درمانی – سلامت و ماجراجویانه را دارا میباشد.

Keywords:

گلفشان , گردشگری , ژیوتوریسم , محیط زیست , استان سیستان و بلوچستان