حسینعلی عصمتی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بردسکن

با توجه به اینکه سهام داران و اعتباردهندگان، منابع مالی محدود خود را به بنگاه های اقتصادی تخصیص می دهند، ارزیابی عملکرد بنگاه به منظوراطمینان از تخصیص بهینه منابع محدود، امری مهم و حیاتی به شمار می آید. ارزیابی عملکرد بنگاه های اقتصادی، نیازمند شناخت معیارها وشاخص هاست که در دو مجموعه شاخص های مالی و غیرمالی طبقه بندی می شود. برخی از معیارهای مالی که برای ارزیابی عملکرد بنگاه ازاهمیت بیشتری برخوردار هستند، عبارتند از : نرخ بازده سرمایه گذاری (ROI)، سود باقیمانده (RI)، نرخ بازده فروش (ROS)، ارزش افزودهاقتصادی (EVA)، ارزش افزوده بازار (MVA) و شاخص جامع سنجش عملکرد (BSC). دو معیار اخیر از مهمترین شاخص های سنجش عملکردتلقی می شود. شاخص های عملکرد مبتنی بر ارزش در فرایند ارزیابی به منظور آگاهی از میزان ارزش آفرینی بنگاه های اقتصادی، در مقایسه باشاخص های سنتی مبتنی بر داده های تاریخی، از کاربرد بیشتری برخوردار است که در قضاوت آگاهانه و پایدار، سودمندتر است. زیرا مفاهیمارزش و ارزش آفرینی را مبنا و هدف قرار می دهد. سنجش عملکرد از وظایف مدیریتی به شمار آمده و مفهوم عینی به کسب و کار و مدیریت دادهاست. ارزیابی عملکرد، فرایند رسمی فراهم آوردن اطلاعات در مورد نتایج کار است. این امر سبب شناسایی نقاط قوت سازمان و بزرگ جلوه دادنآن به منظور خلق ارزش های بیشتر و در واقع عملکرد مطلوب تر می شود، چرا که با تجزیه و تحلیل فعالیت های گذشته بنگاه، نگاهی به آیندهدارد تا به بیشینه کردن ارزش ها کمک کند.