بهنام مغانی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید باهنر کرمان

امروزه رشد و توسعه لجام گسیخته و پرشتاب شهرها، تحولات چشم گیری را در کیفیت کالبدی و کارکردی آنها سبب شده است که به دنبالآن معضلات، مشکلات و نیازهای جدیدی را در عرصه برنامه ریزی شهری مطرح ساخته است. از جمله این مشکلات، توزیع نامناسب کاربری هاو خدمات شهری - مانند کاربری بهداشتی- درمانی را می توان نام برد که این امر، افزایش سفرهای شهری، افزایش ترافیک و ناکارآمدی سیستمحمل ونقل شهری را به دنبال دارد . شهر یاسوج در سال های اخیر با تمرکز و تراکم بیش از حد انواع کاربری ها به ویژه کاربری های بهداشتیدر بخش مرکزی مواجه بوده که این مساله، مشکلات زیادی را در پی داشته است. این پژوهش با هدف شناخت پیامدهای توزیع نامناسب کاربریها (خدمات پزشکی) بر ترافیک شهری در مرکز شهر یاسوج صورت پذیرفته است. نوع پژوهش، کاربردی و روش تحقیق نیز، توصیفی تحلیلیمی باشد. جهت گردآوردی داده ها از روش های اسنادی (استفاده از نقشه ها و اطلاعات سازمان ها و ادارات مختلف)، کتابخانه ای و میدانی بودهو برای تحلیل داده ها نیز از مدل تحلیل عاملی استفاده شده است، که این تحلیل به کمک نرم افزارهای ، SPSS و Excel صورت گرفته است.نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر نشان دهنده آن است که مکانیابی کاربریهای بهداشتی - درمانی در سطح شهریاسوج بر اساس اصول وضوابط شهرسازی و برنامه ریزی نبوده؛ بطوریکه تمرکز بسیار زیاد این کاربریها در محدوده ای از بخش مرکزی شهر سبب تداخل شعاع کارکردیآنها در این منطقه و عدم دسترسی مناسب محدوده وسیعی از دیگر مناطق شهری به این نوع کاربریها شده است. همچنین این تمرکز، بیشترینتاثیر را در جذب سفرهای روزانه به این بخش از شهر داشته است. بطوریکه بیشتر مشکلات ترافیکی بخش مرکزی شهر ناشی از همین مسالهمی باشد.

برنامه ریزی کاربری زمین، ترافیک شهری، مرکز شهر، شهر یاسوج