علی یاری قره داغلو - دانشگاه فرهنگیان تبریز
رحیم رویین - دانشگاه فرهنگیان تبریز
حسن محمدی - دانشگاه فرهنگیان تبریز

هدف پژوهش حاضر بررسی اهمیت ارزشیابی توصیفی- کیفی درفرایند اجرای برنامه ریزی درسی در نظام آموزش و پرورش می باشد.روش پژوهش بصورت کتابخانه ای با مطالعه کتب، مقالات و مجلاتبصورت توصیفی تحلیلی می باشد. یافته ها نشان داد یاد گیری وآموختن مستمر و با دوام زمینه بروز تغییرات پایدار را فراهم میسازد. یاد گیری پویا ، سودمند، جهت دار، کاربردی و اثربخش، خواهاز طریق نظام رسمی آموزش –یادگیری باشد، خواه از طریق نظام ها وروشهای غیر رسمی و مدون ، اصل و اساس آموختن مستمر است.نتایج بدست آمده نشانگر آن می باشد که ارزشیابی توصیفی با سوقدادن روند یاددهی –یادگیری از توجه به محفوظات و انباشت ذهنیدانش آموزان به یادگیری عمیق و ماندگارو کاربردی و توصیف آن باکمک روشهای متنوع کیفی به بهبود کیفیت یاد گیری منجر میشود. ارزشیابی توصیفی با جلوگیری از فشارها و رقابتهای زیان آور درکلاس و مدرسه محیط یادگیری را برای یادگیری هر چه مطلوبدانش آموزان آماده می سازد. طرح ارزشیابی توصیفی یکی ازنوآوری های مهم حوزه تعلیم وتربیت کشورمان است که قادر است باارایه چهره جدیدی از اهداف و ابزار های ارزشیابی، تحولی جدید درنظام آموزشی و تحولات بنیادین و گسترده ای را در مولفه های دیگرآموزش و پرورش ایجاد کند.

ارزشیابی، ارزشیابی توصیفی، اجرا، برنامه ریزی درسی