حسین جودت چاقی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی دانشگاه شاهد
سیدحسین سیدی - دانشجوی دکتری مدیریت صنعتی دانشگاه علامه طباطبایی

امروزه کارآفرینی و سازمان های پرورش کارآفرین به سرعت در حال گسترش است و کارآفرینی مهم ترین راه حل ایجاد اشتغال و توسعه اقتصادی شناخته می شود. در سال های اخیر در کنار کارآفرینی مفاهیم دیگری مانند کارآفرینی اجتماعی وکسب وکار اجتماعی معرفی شده اند که از نظر مفاهیم بنیادی با یکدیگر تفاوت دارند. کارآفرینی به دنبال ایجاد کسب وکار برای کسب سود است و کارآفرینی اجتماعی به دنبال حل معضلات اجتماعی از طریق کسب وکار و کسب سود می باشد؛ یعنی به صورت توامان دو هدف درآمدزایی و حل معضلات اجتماعی از طریق کسب وکار را دنبال می کند اما کسب وکار اجتماعی تنها به دنبال حل معضل اجتماعی است به صورتی که کسب وکار تنها هزینه خودش را در می آورد و اگر سودی حاصل شود دوباره برای حل موضوع، سرمایه گذاری می شود که نهایتا در این نوع از کسب وکار سودی به سهامدار یا سهامداران تعلق نمی گیرد. پیدایش شکل های جدید سازمانی، از جمله مسایل مهمی است که در حوزه جامعه شناسی سازمان مورد بررسی و مطالعه قرار می گیرد و به عقیده اکثر محققان، یکی از پیچیده ترین موضوعات در این حوزه می باشد. پیدایش کسب وکارهای اجتماعی در دنیا، هم از این بعد که فرم جدیدی از کسب وکار محسوب می شوند و هم از این جهت که بالقوه تاثیرات اجتماعی زیادی به همراه خود خواهند داشت، بسیار مهم بوده و لذا بررسی و کاوش در این حوزه مطالعات، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار می باشد. یکی از مهم ترین عوامل پایداری کسب وکار ریشه دار بودن در فرهنگ جامعه و حل کردن معضلات جامعه از طریق کسب وکار است. لذا در این مقاله کسب وکار اجتماعی به عنوان راه حل پایدار و مناسب جامعه برای حل این معضل اجتماعی معرفی می شود.

کارآفرینی؛ کارآفرینی اجتماعی؛ کسب وکار؛ کسب وکار اجتماعی