خاطره خانجانخانی - کارشناسی ارشد مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد
محمدمهدی کیانی - دانشجوی دکتری تخصصی سیاستگذاری سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران
محمدحسین نیکوکاران - کارشناس پرستاری، مدیر اداره روابط عمومی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد
سمانه السادات ملک ثابت - روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران/گروه تاریخ علوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

مقدمه: اقدامات خیری در ایران دارای سابقه طولانی است و این سابقه در حوزه سلامت نیز مشهود است. خیرین سلامت در اعصار مختلف، با در نظر گرفتن شرایط و نیازهای همنوعان خود، به انجام امور خیر مبادرت ورزیده اند. با این حال، با توجه به تغییر نیاز ها، همسو ساختن اقدامات خیری با شرایط اپیدمیولوژیکی جامعه مهم به نظر می رسد. لذا این پژوهش با هدف بررسی مقایسه ای حوزه اقدامات خیرین سلامت استان یزد در طی سال های 1392 تا 94 انجام شد. روش کار: این مطالعه، مطالعه توصیفی بود که به صورت مقطعی در بازه زمانی 92 تا 94 انجام شد. جامعه این پژوهش را اقدامات خیرین سلامت استان یزد شامل شد. جمع آوری داده ها با استفاده از فرم محقق ساخته صورت گرفت. در این فرم، اطلاعات پروژه های خیری در 4 حوزه پروژه های عمرانی واحد های درمانی- عملیاتی مربوط به بیمارستان، پروژه های عمرانی واحد های درمانی- عملیاتی مربوط به مراکز بهداشتی درمانی/ اورژانس/ خانه بهداشت روستایی، لوازم و تجهیزات پزشکی اهدایی و لوازم و تجهیزات غیر پزشکی اهدایی مورد بررسی قرار گرفت. جهت جمع آوری داده ها، از اطلاعات موجود در واحد امور مشارکت های اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی یزد و همچنین معاونت پشتیبانی دانشگاه استفاده شد. در نهایت، داده ها با بهره گیری از آمار توصیفی تحلیل شدند. یافته ها: تعداد پروژه های خیری عمرانی واحد های درمانی- عملیاتی مربوط به بیمارستان در سال 92، 10 پروژه و در سال 94 ،17 پروژه گزارش شد. در سال 93 پروژه ای در این حوزه انجام نشد. تعداد پروژه های خیری عمرانی واحد های درمانی- عملیاتی مربوط به مراکز بهداشتی درمانی/ اورژانس/ خانه بهداشت روستایی در سال های 92 و 93، 14 پروژه بود که درسال 94 به 6 پروژه تقلیل یافت. تعداد لوازم و تجهیزات پزشکی اهدایی در سال 92، 28 قلم بود که در سال های 93 و 94 به 35 قلم افزایش یافت. در نهایت، تعداد لوازم و تجهیزات غیر پزشکی اهدایی، 122 قلم در سال 92، 283 قلم در سال 93 و 34 قلم در سال 94 گزارش شد. بحث و نتیجه گیری: افزایش پروژه های صورت گرفته در حوزه واحد های درمانی- عملیاتی مربوط یه بیمارستان و کاهش اقدامات خیری در حوزه های بهداشتی، نشان دهنده افزایش تمایل خیرین سلامت به انجام اقدامات خیری در حوزه درمان است. این در حالی است که بیشترین مشکلات سلامتی مردم منطقه، مرتبط با مشکلات بهداشتی است که ظاهرا کمتر به آن توجه شده است. حضور خیرین صرفا به انجام دادن و شرکت در مباحث مالی سازمان ها محدود نمی شود و باید از حضور معنوی آن ها نیز بهره جست. لذا پیشنهاد می شود جهت افزایش ارتباط و درگیری خیرین با حوزه های مختلف آموزشی، بهداشتی و درمانی، نماینده ای از خیرین سلامت در هیات امنای دانشگاه حضور داشته باشد. از طرفی، مدیران و سیاست گزاران حوزه خیرین سلامت، ضمن تبیین و شفافیت اهمیت انجام پروژه های خیری در حوزه بهداشت، خیرین سلامت را به سرمایه گذاری در این حوزه هدایت و تشویق کنند. همچنین، لزوم حضور خیرین در عرصه های پژوهش و آموزش نیز به شدت احساس می شود.

خیرین سلامت، پروژه عمرانی، مراکز درمانی، دانشگاه علوم پزشکی یزد