تعیین نقش هیجان خواهی، خودکنترلی و اطرافیان در گرایش به اعتیاد درنوجوانان دختر

مقدمه و هدف: با توجه به ضرورت شناسایی مولفه های مرتبط با گرایش به اعتیاد و به ویژه گرایش روز افزون به مصرف مواد مخدر و روان گردان در نوجوانان دختر، در این مطالعه به تعیین رابطه بین گرایش به اعتیاد با هیجان خواهی، خود کنترلی و وجود افراد مصرف کننده در اطراف نوجوان و پیش بینی گرایش به اعتیاد در دختران نوجوان بر اساس این متغیرها پرداخته شد. روش بر این اساس، در قالب یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی، تعداد 210 نوجوان دختر شهر اصفهان به شیوه تصادفی انتخابشده و با استفاده از مقیاس خطر پذیری نوجوانان ایرانی (زاده محمدی و احمدابادی، 1385 )، مقیاس خودکنترلی و پرسشنامه محقق ساخته میزان وجود اطرافیان مصرف کننده به همراه هیجان خواهی زاکرمن مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که خودکنترلی دارای رابطه معنادار 0/261 هیجان خواهی در حیطه عدم بازداری دارای رابطه 0/407 وجود اطرافیان مصرف کننده دارای رابطه معنادار 0/47 گرایش به اعتیاد بود P˂0/05 علاوه این، نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام هم نشانگر آن بود که به ترتیب سه متغیر وجود اطرافیان مصرف کننده قادر به پیش بینی 22/1 درصد، عدم بازداری 10/5 درصد و خودکنترلی 1/5 درصد از گرایش به اعتیاد در نوجوانان دختر می باشد. این سه متغیر در مجموع 34/1 درصد از گرایش به اعتیاد را در نوجوانان دختر تبیین می کند P˂0/05 بحث در یافته ها: این نتایج بیانگر آن است که در دسترس بودن مواد و اطرافیان مصرف کننده، بی برنامگی در جهت ارضا میل به هیجان خواهی نوجوانان دختر و نبود آموزش های لازم در مورد خودکنترلی، از مهمترین دلایل موثر در گرایش به اعتیاد در دختران نوجوان می باشد

Keywords:

گرایش به اعتیاد , هیجان خواهی , اطرافیان مصرف کننده. نوجوانان دختر