بررسی تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر تغییر نگرش دانش آموزان دبیرستانهای شهرستان شاهین شهر نسبت به اعتیاد

امروزه در اکثر کشورها ، همچنین کشور ایران سن ابتلا به اعتیاد کاهش یافته ، ضمن اینکه عوارض مختلفی نیز به جا گذاشته و از آنجا که روشهای درمانی نیز کارایی چندانی نداشته اند؛ برنامه ریزی ، تدوین و اجرای روشهای پیشگیرانه می تواند ثمربخش باشد . بر این اساس در این مطالعه نیز آموزش مهارتهای زندگی بواسطه ویژگیهای خاص به عنوان اهرمی جهت مقابله با اعتیاد بوسیله تغییر نگرش دانش آموزان به آن انتخاب و اجرا شده است . این پژوهش ، آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر تغییر نگرش دانش آموزان دبیرستانهای شهرستان شاهین شهر نسبت به اعتیاد انجام پذیرفته است . بدین منظور 2 فرضیهتدوین و برای آزمون آنها تعداد 120 دانش آموز( 60 دختر و 60 پسر ) از 4 دبیرستان ( 2 دخترانه و 2 پسرانه ) با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و سپس بصورت تصادفی در هر یک از جفتها در گروههای کنترل و آزمایش جایگزین شدند . هر دو گروه بوسیله پرسشنامه جمعیت شناختی محقق ساخته و فرم الف مقیاس نگرش سنج نسبت به اعتیاد ، پیش آزمون شده و سپس گروه آزمایش به مدت سه ماه در 04 جلسه آموزش مهارتهای زندگی شرکت کردند اما بر گروه کنترل هیچ متغیری اعمال نشد . در پایان هر دو گروه توسط فرم ب مقیاس نگرش سنج نسبت به اعتیاد پس آزمون شدند . داده ها توسط روش آماری تحلیل کوواریانس و نرم افزارSPSS تجزیه و تحلیل شدند . نتایج تحلیل آماری نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی بر تغییر نگرش دانش آموزان نسبت به اعتیاد موثر است (P=o) ، اما بین ویژگیهای جمعیت شناختی دانش آموزان ( جنسیت ، سن ، داشتن یا نداشتن فامیل معتاد و داشتن یا نداشتن دوست معتاد ) بر تغییر نگرش دانش آموزان نسبت به اعتیاد تفاوت معناداری وجود ندارد . همانطور که مشخص گردید آموزش مهارتهای زندگی بر تغییر نگرش دانش آموزان نسبت به اعتیاد موثر است .

Keywords:

آموزش مهارتهای زندگی , تغییر نگرش , پیشگیری , سوء مصرف مواد مخدر , اعتیاد و نوجوانان