مهدی عنایتی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد جاسب، دانشکده فنی ومهندسی، گروه مهندسی مکانیک

هیدروژن پروکساید مایع، به تازگی به عنوان سوخت، در میکرو سیستم های پیشرانش به منظور کاربرد - در نسل جدید ماهواره های کوچک در نظر گرفته شده است. دلیل انتخاب هیدروژن پروکساید مایع، دانسیته انرژی بالا، ضربه های متوسط و در دسترس بودن می باشد. در این پروژه با استفاده از دینامیک سیالات محاسباتی، مدل جریان آرام در داخل میکروکانال مستقیم به همراه واکنش تجزیه ی کاتالیستی بر روی دیواره، به کمک نرم افزار کامسول شبیه سازی شد. همچنین به منظور بررسی اثر هندسه یستونی، مدل جریان آرام در داخل میکروکانال با آرایش ستونی به همراه واکنش تجزیه ی کاتالیستی بر روی دیواره، شبیه سازی شد. نتایج نشان می دهد که در حضور مکانیسم نفوذ ملکولی در مقیاس میکرو، تجزیه ی سوخت به آرامی انجام می شود. یک روش برای افزایش دادن سرعت تجزیه شدن هیدروژن پروکساید مایع، از طریق استفاده از هندسه ی ستونی می باشد. با استفاده از هندسه ی ستونی مشاهده می شود که به دلیل ایجاد همزدگی بیشتر، سرعت تجزیه در داخل میکروکانال افزایش می یابد. با توجهبا نتایج بدست آمده، غلظت هیدروژن پروکساید در خروجی میکروکانال مستقیم با هندسه ستونی، کاهش قابل توجهی در مقایسه با میکروکانال مستقیم داشته است که نشان دهنده ی تجزیه ی بهتر هیدروژن پروکساید و در نتیجه ایجاد نیروی پیشران بیشتر می باشد. به عبارت دیگر، برای داشتن یک تجزیه ی یکسان، میکروکانال مستقیم به طولی معادل 3 برابر طول میکروکانال با آرایش ستونی نیاز دارد.

میکرو پیشراننده، میکرو راکتور، هیدروژن پروکساید مایع، کامسول، شبیه سازی