بررسی کارایی حذف آنتیبیوتیک سفالکسین بوسیله نانو جاذب میان حفره (MCM-41) به روش سطح پاسخ از محیطهای آبی

مقدمه و اهداف: استفاده بیرویه از آنتیبیوتیکها پیامدهای خطرناکی را به دنبال دارد. مزوپورهای سیلیکا از جمله MCM-41 در سطح وسیعی برای جذب آلایندهها از محیطهای آبی استفاده شده است. هدف از این مطالعه سنتز مزوپورهای MCM-41 و بررسی کارایی آن در حذف آنتیبیوتیک سفالکسین از محیطهای بوده است. مواد و روشها: مشخصات جاذب سنتز شده با تکنیکهای BET ، FTIR و XRD آنالیز شد. در این مطالعه اثر متغیرهایی نظیر pH 3، 7، 11 دوز جاذب 200، 500، 800 میلیگرم در لیتر)، غلظت اولیه 50، 75، 100 میلیگرم در لیتر(، زمان تماس 30، 60، 90 دقیقه و دمای واکنش 20، 30، 40 درجه سانتی گرادمورد مطالعه قرار گرفت. جهت دستیابی به شرایط بهینه آزمایش از مدل آماری سطح پاسخ استفاده شد. یافتهها: آنالیز فیزیکی نشان داد که مزوپورهای MCM-41 سنتز شده دارای سطح ویژه برابر 1096/05 متر مربع بر گرم است. نتایج فرایند جذب نشان داد که PH و P(value)=0/0001 دوز جاذب Pvalue=0/0001 و غلظت اولیه Pvalue=0/0001 بیشترین تاثیر را روی متغیر پاسخ داشتند و شرایط بهینه حذف سفالکسین در pH برابر 3، دوز جاذب 800 میلیگرم، غلظت اولیه 50 میلیگرم در لیتر و زمان تماس 90 دقیقه بدست آمد و در این شرایط راندمان حذف با ضریب مطلوبیت 1 برابر 80/11 درصد بود. نتیجهگیری: بر اساس نتایج بدست آمده فرآیند جذب سطحی توسط مزوپورهای MCM-41 راندمان نسبتا خوبی در حذف آنتیبیوتیک سفالکسین از محیطهای آبی دارد.

Keywords:

آنتی بیوتیک سفالکسین , جذب , محیطهای آبی , مزوپور MCM-41 , روش سطح پاسخ